JASSEM JACEK, profesor Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego
| < Poprzednie | Następne > |
JACEK JASSEM (ur. 21 X 1951 Kraków), naukowiec; onkolog, radioterapeuta, specjalista biologii molekularnej nowotworów, leczenia raka płuc i piersi. W 1975 roku ukończył Wydział Lekarski Akademii Medycznej w Gdańsku (AMG; zob. Gdański Uniwersytet Medyczny); od 1980 doktor, 1987 doktor habilitowany, 1995 profesor tytularny, 2002 profesor zwyczajny. Od 1975 pracownik Kliniki Radioterapii AMG (w 1993 przemianowanej na Klinikę Onkologii i Radioterapii), od 1990 jej kierownik. Odbył staże naukowe w Sztokholmie (1977) i Amsterdamie (1989–1990 i 1994); w 1982 roku uzyskał specjalizację II stopnia z zakresu radioterapii onkologicznej, w 1994 specjalizację II stopnia w zakresie chemioterapii onkologicznej, w 2002 został specjalistą onkologii klinicznej.
Od 1996 roku przewodniczący Środkowoeuropejskiej Grupy Onkologicznej (CEEOG), w latach 2000–2002 członek zarządu Europejskiego Towarzystwa Radioterapii Onkologicznej (ESTRO), 2001–2003 (jako pierwszy z polskich naukowców) przewodniczący Grupy Raka Piersi Europejskiej Organizacji do Badań nad Rakiem (EORTC), następnie członek Zarządu EORTC i skarbnik. Od 2007 roku przewodniczący Komitetu Spraw Międzynarodowych (I AC) Amerykańskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej (ASCO). Od 2013 członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności (Wydział Lekarski). W 2014 wybrany do Zarządu European Society of Medical Oncology (ESMO). Członek Polskiego Towarzystwa Onkologicznego.
Laureat nagrody prezydenta Wiednia za innowacje w onkologii, siedmiokrotnie nagradzany przez Ministra Zdrowia Rzeczypospolitej Polskiej. W 2005 roku otrzymał nagrodę premiera Rzeczypospolitej Polskiej za wybitny dorobek naukowy. W 2009 wyróżniony Nagrodą Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza ( nagrody miasta Gdańska) i zdobywca tytułu Człowieka Roku w plebiscycie „Dziennika Bałtyckiego” (nagroda dla osób, które przyczyniły się do rozsławienia Pomorza). W 2011 roku otrzymał tytuł Wybitnego Polaka, przyznawany przez kapitułę godła promocyjnego Teraz Polska za budowę autorytetu i wizerunku Polski w świecie. Autor projektu ustawy (wprowadzonej z łagodzącymi zmianami 15 XI 2010) o całkowitym zakazie palenia papierosów w miejscach publicznych, uhonorowany za to w 2011 tytułem Lider Roku w Ochronie Zdrowia – Zdrowie Publiczne w XII edycji konkursu Sukces Roku w Ochronie Zdrowia. W 2014 w rankingu Pulsu Medycyny uznany został (wraz z kardiochirurgiem prof. Marianem Zembalą) za najbardziej wpływową osobę w polskiej medycynie i ochronie zdrowia. Odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi (1995), w 2012 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2012), Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Wyróżniony Medalem Zasłużonemu Akademii Medycznej w Gdańsk (2008). W 2015, podczas Światowego Kongresu Raka Płuc w Denver, wyróżniony nagrodą Josepha Cullena.
Mąż Ewy z domu Majewskiej, profesor i kierownik Kliniki Alergologii i Pneumonologii Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego.
