FORSTER ALBERT MARIA, gauleiter Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
ALBERT MARIA FORSTER (26 VII 1902 Fürth, Bawaria – przypuszczalnie 28 II 1952 w więzieniu na Mokotowie, Warszawa), działacz polityczny. W latach 1912–1920 uczeń gimnazjum humanistycznego; naukę przerwał po 6 klasach; pracownik bankowy, w okresie 1924–1928 bezrobotny. Od 1923 roku członek NSDAP (Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei) i SA, od września 1930 roku poseł do Reichstagu z terenu Frankonii. 15 X 1930 mianowany gdańskim gauleiterem (szefem okręgu NSDAP), w Gdańsku od 24 października. Nadał gdańskiemu NSDAP większą dynamikę, przyczynił się w maju 1933 roku do zdobycia przez nią ponad 50% miejsc w Volkstagu; założył „Danziger Vorposten”. 14 VII 1933 nadano mu honorowe obywatelstwo miasta. Zwalczał partie opozycyjne, doprowadził do dymisji prezydenta Hermanna Rauschninga. Zwolennik przyłączenia II Wolnego Miasta Gdańska do Niemiec; od 4 VI 1939 honorowy obywatel Sopotu. 23 VIII 1939 Senat Gdańska ogłosił go głową państwa, co stanowiło złamanie gdańskiej konstytucji. 26 X 1939, w nowo utworzonej prowincji Okręg Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie, został gauleiterem i namiestnikiem Rzeszy. Wobec ludności polskiej prowadził bezwzględną politykę eksterminacyjną ( obóz Stutthof). W 1945 roku zbiegł na Zachód; zatrzymany w sierpniu 1946, wydany władzom polskim. W publicznym procesie w Gdańsku ( Państwowa Opera Bałtycka. Budynek) 5–29 IV 1948 roku skazany przez Najwyższy Trybunał Narodowy za zbrodnie ludobójstwa i przestępstwa wojenne na karę śmierci ( kara śmierci w Gdańsku 1945–1987). Motywy odwlekania jego egzekucji nie są jednoznacznie wyjaśnione.
