ZIÓŁKOWSKI TADEUSZ BONIFACY, kapitan żeglugi wielkiej
| < Poprzednie | Następne > |
TADEUSZ BONIFACY ZIÓŁKOWSKI (5 VI 1886 Wiskitno koło Koronowa, Pomorze – 22 III 1940 Stutthoff), kapitan żeglugi wielkiej. W 1902 roku przerwał naukę w III klasie gimnazjum w Bydgoszczy, w Hamburgu zamustrował na szkolny żaglowiec, następnie marynarz na niemieckich statkach. W latach 1905–1906 pobierał naukę w szkole marynarki handlowej w Hamburgu, pływał jako III i II oficer, 7 II 1910 uzyskał stopień kapitana żeglugi wielkiej. W 1910–1911 odbył służbę wojskową na pancerniku „Pommern”, powrócił do marynarki handlowej. W 1914 roku otrzymał uprawnienia radiotelegrafisty II klasy. Przyjęty do korpusu oficerskiego pływał na linii żeglugowej Hamburg – Ameryka Południowa jako II oficer na pasażerskim parowcu i w służbie argentyńskich linii żeglugowych z Buenos Aires. Jako obywatel cesarstwa niemieckiego podczas I wojny światowej wcielony do służby na niemieckim krążowniku pomocniczym „Kronprinz Wilhelm”, wiosną 1915 roku internowany wraz z załogą w Newport-Nawes (Wirginia, USA). W Polsce od października 1919, 27 X 1920 powołany do służby w MWRP, w 1921 zweryfikowany w stopniu porucznika marynarki. Od 4 IX 1921 komendant żaglowca szkolnego „Lwów” (cumującego w Gdańsku), w 1922 przeszedł do rezerwy i nadal jako kapitan „Lwowa” podlegał resortowi przemysłu i handlu (w 1923 dowodził żaglowcem w jego pierwszym dalekomorskim rejsie do Brazylii). Od 10 III 1924 z rekomendacji departamentu spraw morskich Ministerstwa Przemysłu i Handlu RP podjął pracę w Radzie Portu i Dróg Wodnych w II Wolnym Mieście Gdańsku, początkowo jako zastępca komandora Urzędu Pilotów, od stycznia 1929 roku jego komandor. Mieszkał w Nowym Porcie przy Olivaer Straße 38 (ul. Oliwska). Brał udział w życiu gdańskiej Polonii, przyczynił się do powstania w Nowym Porcie polskiego Domu Marynarza, zainicjował działalność w Gdańsku akademickiego Klubu Morskiego (w 1932 doprowadził do jego połączenia z Klubem Polskim i do powstania Polskiego Klubu Morskiego). Sprzeciwił się wprowadzeniu do portu gdańskiego pancernika „Schleswig-Holstein”, za co został 25 VIII 1939 na kilka godzin aresztowany przez gdańską policję. Ponownie aresztowany 1 IX 1939, więziony w Victoriaschule (przejściowy obóz dla jeńców cywilnych), obozie dla Polaków w Nowym Porcie, następnie w obozie Stutthof, rozstrzelany. Szczątki ekshumowano jesienią 1946 i pogrzebano na cmentarzu na Zaspie 4 IV 1947. Jego imię nosi od 19 VI 1965 SP nr 67 przy ul. Żabi Kruk 5, nabrzeże w porcie gdańskim (w Nowym Porcie), w 1963 otrzymał je zbudowany w stoczni w Gdyni drobnicowiec Polskiej Żeglugi Morskiej. Od roku 1989 ma pomnik na Targu Rybnym, w 1998 odsłonięto tablicę pamiątkową ku jego czci na budynku Kapitanatu Portu Gdańskiego, w 2006 odsłonięto poświęcony mu obelisk na nabrzeżu jego imienia w Nowym Porcie.
