ZIELIŃSKI ANDRZEJ, prorektor Politechniki Gdańskiej
| < Poprzednie | Następne > |
ANDRZEJ STEFAN ZIELIŃSKI (ur. 1 VII 1947 Gdynia), prorektor ► Politechniki Gdańskiej (PG). Syn Stefana i Stanisławy z domu Jakubczyk. W 1966 zdał maturę w Technikum Chemicznym w Inowrocławiu. W 1971 ukończył studia na ► Wydziale Chemicznym PG, magister inżynier chemik w specjalności korozji. W 1971 pracował w Stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni jako technolog. W latach 1972–1976 odbył studia doktoranckie w Instytucie Chemii Fizycznej Polskiej Akademii Nauk (PAN). Od 1976 do 1982 pracował w Centrum Techniki Okrętowej w Gdańsku, od 1982 do 1993 w Wyższej Szkole Morskiej w Gdyni, gdzie był kierownikiem Katedry Materiałów Okrętowych i Technologii Remontów na Wydziale Mechanicznym.
Odbył staże naukowe: w Notre Dame University, USA (1980–1981), w Rheinisch-Westfälische Technische Hochschule w Aachen, Niemcy (1985–1987), w École Nationale Supérieure de Mécanique et d’Aérotechnique w Poitiers, Francja (1991) oraz w Max Planck Institut für Metallforschung w Stuttgarcie, Niemcy (1993). Od 1976 doktor (przewód w Instytucie Chemii Fizycznej PAN w Warszawie ), od 1990 doktor habilitowany (przewód na Wydziale Chemii i Fizyki Technicznej Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie).
W latach 1994–2022 pracował na PG, od 1994 profesor PG (uczelniany), od 2000 profesor nadzwyczajny (tytularny), od 2003 profesor zwyczajny. Odbył staże naukowe w Université de Bordeaux (1994, 1997, 2000), Dresden Technische Universität w Dreźnie, Niemcy (2012) oraz w Chalmers University of Technology w Göteborgu, Szwecja (2013). Na ► Wydziale Mechanicznym PG w latach 1995–2013 pełnił funkcję kierownika Katedry Inżynierii Materiałowej oraz Katedry Inżynierii Materiałowej i Spajania, w 2014–2020 kierownika Zespołu Biomateriałów. W latach 2008–2012 był prorektorem PG ds. współpracy i programów międzynarodowych. Był współzałożycielem kierunków „Inżynieria Materiałowa”, „Inżynieria Mechaniczno-Medyczna” oraz „Nanotechnologia”. W 2003 został kierownikiem modułu „Materiały funkcjonalne i nanotechnologie” w ramach Centrum Zaawansowanych Technologii „Pomorze”, w latach 2008–2012 był koordynatorem Centrum z ramienia PG. Od 2018 na emeryturze.
Współautor m.in. trzech podręczników i dwóch skryptów, publikował prace dotyczące inżynierii materiałowej w „Zeszytach Naukowych Wyższej Szkoły Morskiej” w Gdyni, „Biomedical Science”, „Material Science”. Współautor czterech patentów, m.in. „Sposób wytwarzania na stopach aluminium z krzemem, zwłaszcza odlewniczych, odpornej na ścieranie i korozję warstwy powierzchniowej”. W latach 2000–2012 był redaktorem naczelnym czasopisma „Advances in Materials Science” i członkiem kolegium redakcyjnego czasopisma „Inżynieria Materiałowa”.
Członek Sekcji Komitetu Nauki o Materiałach PAN, Komitetu Metalurgii PAN, Komitetu Mechaniki PAN, Komitetu Eksploatacji Maszyn PAN, Polskiego Towarzystwa Materiałoznawczego (członek Zarządu Głównego i przewodniczący Oddziału Pomorskiego), Polskiego Towarzystwa Mikroskopii, ► Gdańskiego Towarzystwa Naukowego oraz Societas Humboltiana Polonorum. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, wyróżnieniem „Primus Cooperatio”, przyznanym przez organizacje „Pracodawcy Pomorza”, wyróżnieniem Polskiego Towarzystwa Materiałoznawczego (2016), tytułem Profesor Emeritus PG (2023). Żonaty z Ewą Babicz-Zielińską, prof. dr hab. inż., specjalistką w sprawach towaroznawstwa, technologii żywności i żywienia, do 2017 pracującą w Akademii Morskiej w Gdyni, następnie na Wydziale Fizjoterapii i Nauk o Zdrowiu ► Wyższej Szkoły Zdrowia w Gdańsku.
Bibliografia:
Archiwum Uniwersytetu Morskiego w Gdyni, teczka osobowa.
Gapiński Szczepan, Politechnika Gdańska. Uczelnia i ludzie. Absolwenci Politechniki Gdańskiej i ich osiągnięcia, Gdańsk 2022, s. 346.
Rektorzy i prorektorzy Politechniki Gdańskiej 1904–2014, red. Bolesław Mazurkiewicz, Gdańsk 2014, s. 103.
