HANSCH MICHAEL, pastor kościołów św. Barbary i NMP
| < Poprzednie | Następne > |
MICHAEL HANSCH (około 1645 Gdańsk – 24 XI 1706 Gdańsk), pastor. Syn Michaela (ur. 1615) i poślubionej przez niego w 1644 wdowy nieznanego imienia (około 1620 – pochowana 10 VI 1695 w wieku 75 lat w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) pod płytą nagrobną nr 125).
W sierpniu 1663 zapisany został do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, jako stypednysta miasta Gdańska 25 V 1668 zapisany na uniwersytet w Królewcu, od tego roku student teologii w Wittenberdze. Wyświęcony 14 IX 1680, jeszcze w tym samym roku został kaznodzieją w Müggenhahl (Rokitnica) na Żuławach Gdańskich. Od 1 VII 1685 pastor w kościele św. Barbary w Gdańsku, w 1687 dołączył swój wiersz żałobny do zbioru dodanego do drukowanego kazania pogrzebowego, żegnającego pastora Salomona Möllera.
Od 27 IX 1693 diakon i drugi pastor w kościele NMP. M.in. 17 XI 1694 ochrzcił Turka Hassana, żołnierza stacjonującego w Wisłoujściu, w 1696 wygłosił pożegnalne kazanie na pogrzebie rajcy i poety Gottfrieda Peschwitza, w 1701 swoim utworem żałobnym dołączył do kazania Samuela Schelwiga, żegnającego burmistrza Christiana Schrödera, w tym samym roku wierszem żegnał Friedricha Büthnera.
Jego pierwszą żoną była poślubiona 13 IV 1681 w kościele NMP Anna Maria (pochowana tamże 6 V 1695 w wieku 39 lat), córka z pierwszego małżeństwa ludwisarza Michaela Wienholda (1624–1691) (brata Gottfrieda Winholda), z którą miał co najmniej piątkę dzieci (również ochrzczonych w kościele NMP): 1/ Michaela Gottlieba, w kwietniu 1698 zapisanego do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, w 1702 autora gratulacyjnego wiersza po awansie na gdańskiego rajcę Constantina Schumanna (1637–1705), uczestniczącego w dysputach pod przewodnictwem Samuela Schelwiga i Gabriela Groddecka, od 1702 studenta w Lipsku i od 1703 magistra, zasiadającego w tamtejszej akademickiej kolegiacie Marii Panny, od 23 X 1709 dokotra teologii po przewodzie na uniwersytecie w Rostocku; 2/ Annę Dorotheę, od 15 VI 1706 żonę poślubionego w kościele NMP Joachima Ernsta Horlitza, po raz drugi – od 5 V 1710 poślubionego tamże pastora z Sobieszewa; 3/ Constantina Friedricha (11 V 1686 Gdańsk – 6 III 1751 Steblewo), we wrześniu 1700 zapisanego do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego, od 12 III 1719 pastora w Steblewie, od 14 XI 1719 żonatego z poślubioną w kościele NMP Susanne Elisabeth Figk (chrzest 30 VI 1694), córką Balthazara, z którą miał siedmioro dzieci; 4/ Concordię (chrzest 6 I 1694 – pochowana 14 VIII 1709 wraz z rodzicami) i 5/ Johanna Sebastiana (zm. 1714), właściciela kuźnicy miedzi (Kupferhammer) i gospody Pempkenkrug (nazwa pochodzi prawdopodobnie od lokalnej nazwy (Pempke) jednego z gatunków maślaków, występującego w tej okolicy) w Dolinie Schwabego.
Po raz drugi żonaty bezdzietnie z Florentyną Elisabeth (chrzest 16 X 1668 – pochowana 2 IV 1728 w kościele NMP pod płytą nagrobną nr 189), wnuczką burgrabiego gdańskiego Johanna Wahla, córką Heinricha Wahla (pochowany 4 IX 1708), wdową po profesorze Johannie Gottliebie Möllerze.
Pochowany XII 1706 w kościele NMP wraz z matką i żoną. Do 1945 w zakrystii kościoła NMP wisiał jego portret.
Bibliografia:
Die Matrikel … der Albertus-Universität zu Königsberg, ed. Georg Ehler, Bd. 2, Leipzig 1911/1912, s. 51–52.
Die Matrikel der Universität Rostock, hrsg. Adolph Hofmeister, Rostock 1901/1904, s. 75.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 201, 270, 273.
Keyser Erich, Olivaer Studien II, „Zeitschrift des Westpreussischen Gesellschaft” 1928, H. 68, s. 59.
Prätorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ..., Danzig und Leipzig 1760, s. 3, 15, 64.
Reyger Gottfried, Die um Danzig wildwachsenden Pflanzen ..., Danzig 1768, s. 379.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreussen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 36, 63, 85, 110.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 150 i 358. Bd. 3, 335, Bd. 5, 105 i 152.
