BALCER MARIAN, geolog
| < Poprzednie | Następne > |
MARIAN BALCER (23 XI 1936 Lutynia, powiat Pleszew), geolog. Syna Jana (1912–1983) i Marianny z domu Foryckiej (1911–1986). Od 1940 mieszkał w Dobrzycy, w 1954 zdał maturę w Koźminie Wielkopolskim. W latach 1954–1960 studiował na Wydziale Budownictwa Wodnego Politechniki Gdańskiej, magister inżynier geologii.
W 1965 uzyskał uprawnienia Centralnego Urzędu Geologii do sporządzania projektów badań i dokumentacji geologicznych w zakresie poszukiwania oraz rozpoznawania wód podziemnych, z wyłączeniem wód leczniczych i złożowych, a także sprawowania geologicznego nadzoru nad robotami związanymi z badaniami do sporządzania tych dokumentacji. W 1969 ukończył kurs programowania w języku „Fortran” w oddziale gdańskim Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego i tamże w 1972 kurs zastosowania Elektronicznej Techniki Obliczeniowej (ETO) w zarządzaniu. W 1973 absolwent dwusemestralnych studiów podyplomowych w zakresie hydrogeologii na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
W latach 1959–1960 pracował jako geolog-dokumentator w Przedsiębiorstwie Geologicznym Gospodarki Komunalnej „Północ” w Gdańsku, w 1960–1975 w Przedsiębiorstwie Hydrogeologicznym w Gdańsku na stanowiskach geologa-dokumentatora, starszego geologa dokumentatora, samodzielnego dokumentatora, od 1969 do 1975 kierownika pracowni hydrogeologicznej. Kierował nowatorskimi w kraju pracami dokumentacyjnymi (zwanych „typem gdańskim” i będących wzorem dla innych województw) dla opracowania zasobów wód podziemnych w 12 powiatach województwa gdańskiego. Jednocześnie, na drugim etacie, w latach 1964–1970 pracował w Przedsiębiorstwie Geologiczno-Inżynierskim Budownictwa Wodnego „Hydrogeo” jako geolog-projektant. W latach 1976–1981 zatrudniony był w Kombinacie Geologicznym „Północ”, w Zakładzie Projektów i Dokumentacji Geologicznych w Warszawie, oddział w Gdańsku, od 1977 był kierownikiem działu rozpoznania regionalnego. Po reorganizacjach w latach 1981–1995 pracował w Przedsiębiorstwie Geologicznym w Warszawie Zakład w Gdańsku, od 1982 do 1992 był kierownikiem Działu Hydrogeologii Regionalnej, a od 1992 do 1995 kierownikiem Działu Hydrogeologii. Od 1995 do 2003 zatrudniony był w Przedsiębiorstwie Geologicznym „Polgeol” S.A. Zakład w Gdańsku. Od 1995 na emeryturze.
Należał do oddziału gdańskiego Polskiego Towarzystwa Geologicznego, pełnił funkcje skarbnika. Był współredaktorem tomu Studia i absolwenci Oddziału Geologii Politechniki Gdańskiej 1951–1960 (2013). Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1985), odznaką „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1975), złotą odznaką „Zasłużonym dla Polskiej Geologii” (1980), srebrną odznaką „Za zasługi dla ochrony środowiska i gospodarki wodnej”, medalem „Inżynier Górniczy I stopnia” (1977).
Żonaty był z Urszulą z domu Szymańską (8 III 1940 – 7 VI 1994 Gdańsk), ojciec Moniki po mężu Dominiak, absolwentki Wyższej Szkoły Bankowej w Gdańsku i Akademii Ekonomicznej w Poznaniu.
Bibliografia:
Studia i absolwenci Oddziału Geologii Politechniki Gdańskiej 1951–1960, red. Stanisław Downarowicz, Lubin 2013, s. 194–199.
Lista członków Polskiego Towarzystwa Geologicznego, „Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego”, t. 40, 2022, z. 3–4, s. 522.
