FABRICIUS LUDWIG JACOB, pastor kościoła św. Piotra i Pawła
< Poprzednie | Następne > |
LUDWIG JACOB FABRICIUS (11 IV 1731 Gdańsk – 20 XI 1819 Gdańsk), kalwinista, pastor kościoła św. Piotra i Pawła. Jeden z siedmiorga dzieci pastora tegoż kościoła Andreasa Heinricha Fabriciusa i jego drugiej żony Adelgundy Sofii Röther.
26 VIII 1746 zapisany został do przedostatniej klasy gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Od 1751 studiował w Lejdzie (Leyden). Ordynowany (odpowiednik święceń niższych, najczęściej połączonych z posłaniem do pełnienia określonej funkcji) w Królewcu. W Gdańsku w kościele św. Elżbiety od 1762 drugi diakon, od 1772 pierwszy (Extraordinarius, odpowiednik święceń diakonatu). Od 1780 drugi diakon w kościele św. Piotra i Pawła, od 1804 Ordinarius (odpowiednik święceń wyższych) i do śmierci pastor w kościele św. Piotra i Pawła.
W 1806 przeprowadził w kościele ponowną renowację ołtarza. Podczas oblężenia Gdańska w 1807 przez wojska francuskie kościół został poważnie zniszczony, wyłączony z kultu i do 1813 służył za magazyn słomy i siana. Nabożeństwa odprawiał u siebie w domu. Po upadku I Wolnego Miasta Gdańska, po porozumieniu gminy kalwińskiej z władzami miasta, od 1817 zajmował się generalnym remontem świątyni, który ukończono już po jego śmierci w 1820.
10 XI 1763 w kościele św. Piotra i Pawła ożenił się z Catheriną Magdaleną, córką tamtejszego pastora Johanna Daniela Jenina.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 333.
Praetorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ…, Danzig und Leipzig, 1760, s. 27, 28.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 81, 82.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 4, 87, 189.