WOLTERS LUDWIG, pastor kościoła św. Piotra i Pawła

< Poprzednie

Następne >

Strona tytułowa katalogu aukcyjnego biblioteki Ludwiga Woltersa, 1735

Strona tytułowa utworu opisującego tragiczną śmierć Wilhelma Woltersa, 1743

LUDWIG WOLTERS (Louis, Lodovicus; Walters, Walter) (21 II 1682 Halm (Szwecja) – 10 X 1734 Gdańsk), pastor kościoła św. Piotra i Pawła w Gdańsku. Jeden z siedmiorga dzieci Abrahama (17 IV 1649 Hamburg – 1691 Sztokholm), armatora i królewskiego komisarza w Sztokholmie, i Evy Sjöhjelm (1650 Sztokholm – 22 XII 1685 Sztokholm). Bratanek przybyłych wcześniej ze Sztokholmu do Gdańska kupca Lieberta oraz kaznodziei z kościoła św. Piotra i Pawła Stephana Woltersa. Pozostając zwłaszcza pod opieką stryja Stephana we wrześniu 1697 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Po studiach teologicznych od 1706 diakon (Extraordinarius) kościoła św. Elżbiety w Gdańsku, od 1715 diakon, od 1725 po święceniach (Ordinarius) do śmierci pastor kościoła św. Piotra i Pawła. Autor dysertacji Dissertatio de panibus et mensa propositionis.

Od 1720 mąż Catheriny Elisabethy (chrzest 6 VII 1693 w kościele św. Piotra i Pawła – pochowana 25 IV 1732 w grobie ojca), córki kupca Wilhelma Foreta (pochowany 22 IX 1730 tamże w grobie nr 81 w wieku 64 lat). Ojciec chrzczonych tamże:
1/ Wilhelma (chrzest 13 VII 1721), 14 X 1735 zapisanego do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego, w 1740 żegnającego wraz z kolegami ruszającego na studia do Królewca Jana Rajnolda Hintza specjalnym wierszowanym utworem, tzw. waletą, od 1742 studenta w Jenie, zamordowanego przez opryszków w czasie podróży pod Lobeda (Turyngia), którego mową pogrzebową 6 III 1743 w Jenie żegnał Johann Ernst Schubert (1717–1774), adiunkt Wydziału Filozofii tamtejszego Uniwersytetu.
2/ Adelgundy Elisabeth (chrzest 25 VI 1724), od 23 X 1749 drugiej żony poślubionego w kościele św. Piotra i Pawła, Christiana Ludwiga von Laxdehnen (pochowany 28 IV 1760 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) w grobie nr 370 w wieku 47 lat), dziedzica majątków Schednienen i Sahmsdorf w Prusach Wschodnich.
3/ Ludwiga (ur. 13 I 1726), w 1756 jednego ze starszych gminy kalwińskiej, chorążego 2.chorągwi Kwartału Wysokiego i prowizora (witryka) kościoła św. Elżbiety, w 1780 kapitana 1. chorągwi swojego Kwartału, od 6 XI 1780 posiadającego potwierdzone kupieckie obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli).
4/ Abrahama (13 V 1729 Gdańsk – 28 I 1794 Gdańsk), 17 VII 1747 zapisanego do ostatniej klasy (primy) Gimnazjum Akademickiego, od 1752 studenta prawa w Getyndze i Lipsku, od 15 V 1771 posiadającego, jak brat, potwierdzone kupieckie prawo obywatelskie, od 1771 ławnika Starego Miasta Gdańska, od 1784 tamże rajcy, w 1786 i 1791 sędziego, po raz drugi żonatego od 20 VI 1776 z nieznanego imienia córką kupca Georga Friedricha Kramera (ok. 1695 – 1761 Gdańsk); ojca Jakoba i Johanna (Joachima) Augusta Ludwiga (Waltera; 5 III 1770 Gdańsk – 15 XII 1824 Müggenhahl (Rokitnica)), od 17 IV 1787 ucznia przedostatniej klasy (secundy) ucznia Gimnazjum Akademickiego, od 1807 kaznodziei w Helu, w latach 1809–1823 w Pröbbernau (Przebrno, obecnie część Krynicy Morskiej), od 1823 do śmierci w Rokitnicy.

Pochowany 27 X 1734 w grobie teścia. Był bibliofilem, 13 VI 1735 w jego byłym mieszkaniu przy Poggenpfuhl (ul. Żabi Kruk) Johann Ottmerson przeprowadził aukcję należącego doń księgozbioru. JANSZ

Bibliografia:
Das jetzte-lebende Dantzig, Dantzig 1756 i dalsze.
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VIII, s. 323, 325.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 269, 322, 334, 368.
Prätorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ…, Danzig und Leipzig, 1760, s. 26, 28.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 80, 82.
Schubert Johann Ernst, Ob ein mensch seinem verhängnis entgehe? ward in einer Trauerrede auf den unglücklichen todesfal Des weiland… Herrn Wilhelm Wolters aus Danzig… Bei der den 6. Merz im jar 1743 erfolgten feierlichen Beerdigung untersuchet, Jena 1743.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 177, 234, 407; 3, 206; 5, 113, 115.
Zdrenka Joachim, Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814, t. II, Gdańsk 2008, s. 378.