GDAŃSK DOCFILM FESTIWAL

Z Encyklopedia Gdańska
Wersja Blazejsliwinski (dyskusja | edycje) z dnia 09:42, 26 lip 2024

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
GdańskDocFilm, logo
Prezydent Gdańska Paweł Adamowicz podczas GdańskDocFilm 2013
Gala końcowa GdańskDocFilm 2017

GDAŃSK DOCFILM FESTIWAL (Dignity and work/ Godność i Praca), międzynarodowy festiwal filmów dokumentalnych odbywający się w Gdańsku w latach 2003–2020. Organizatorem w momencie powstania był Pomorski Instytut Demokratyczny, od 2015 Stowarzyszenie Na Rzecz Edukacji Filmowej. Od 16. edycji w 2018 oferta programowa festiwalu, poza międzynarodowym konkursem filmów dokumentalnych, została wzbogacona o konkurs polskich krótkometrażowych filmów fabularnych.

Filmy konkursowe w założeniach programowych miały opowiadać o sytuacji człowieka w środowisku pracy, o realizacji pasji i aktywności twórczych, a także łączyć te tematy z ideami godności, etyki i poszanowania praw człowieka. Pośród poruszanych kwestii znalazły się m.in. rywalizacja sportowa, wspinaczki wysokogórskie, podróże, zmagania twórcze artystów, świat technologii i nowych mediów, dyskryminacja i wykluczenie odmieńców, działania aktywistów społecznych, walka z gangami narkotykowymi czy doświadczenia emigrantów. Myślą przewodnią festiwalu była popularyzacja wartości pierwszej „Solidarności”, kontynuacja dorobku Sierpnia ’80, kiedy robotnicy w Stoczni Gdańskiej rozpoczęli walkę o godne warunki pracy przeciwko systemowi, który te wartości niweczył.

Inicjatorzy przedsięwzięcia wierzyli, że festiwal stanie się międzynarodowym forum wymiany myśli na płaszczyźnie naukowej, artystycznej i społecznej oraz politycznej debaty o roli i znaczeniu człowieka w miejscu pracy w kontekście gospodarki globalnej, na tle fuzji przedsiębiorstw, eksplozji technologii, biurokracji czy oligarchizacji gospodarki. Honorowy patronat nad pierwszą edycją festiwalu objął Lech Wałęsa. Pokazom kinowym towarzyszyły spotkania polityków i twórców.

Pomysłodawcą, a następnie dyrektorem festiwalu przez cały czas jego trwania, był Kazimierz Beer z Video Studio Gdańsk, dyrektorem artystycznym od 2012 do 2014 Jacek Wachulewicz, od 2015 Tomasz Żółtowski, były dziennikarz TVP Gdańsk, reżyser. W skład Rady Programowo-Artystycznej wchodzili m.in. reżyserka Katarzyna Warzecha, filmoznawcy UG: prof. Sebastian Jakub Konefał, dr Bożena Kudrycka i dr Marta Maciejewska. Związany z festiwalem od pierwszej do ostatniej edycji jako koordynator, juror, rzecznik prasowy, a ostatecznie producent festiwalu, był prezes Stowarzyszenia na Rzecz Edukacji Filmowej Jacek Borzych, reprezentujący również Video Studio Gdańsk. Współorganizatorami festiwalu, wspieranego w ostatnich latach przez Polski Instytut Sztuki Filmowej oraz Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, byli Urząd Marszałkowski Województwa Pomorskiego i Urząd Miasta Gdańsk. Przez ostatnie pięć lat festiwal uczestniczył w programie Narodowego Centrum Kultury „Kurs na kulturę“.

Nagrodą w konkursie filmów dokumentalnych była statuetka „Brama Wolności” przedstawiająca fragment muru z otwartymi wrotami oraz nagroda pieniężna ufundowana przez Prezydenta Miasta Gdańska w wysokości 20 000 zł lub 1000 euro. Statuetkę „Gdańskie dźwigi” oraz nagrodę pieniężną w wysokości 5000 zł dla laureata głównej nagrody w konkursie na najlepszy polski krótkometrażowy film fabularny finansowała Fundacja Gdańska. Twórców wyróżniano też statuetkami „Małej Bramy Wolności” za osiągnięcia w wybranych kategoriach artystycznych. Swoją nagrodę przyznawała również publiczność. Główne nagrody „GdanskDoc” zdobywały zarówno filmy nagradzane na innych festiwalach, jak i nieznane szerszej publiczności debiuty.

Projekcje konkursowe w kolejnych edycjach odbywały się w różnych lokalizacjach, początkowo w Gdańskim Centrum Filmowym przy ulicy Długiej (w kinach Kameralne i Neptun), a od 2015 w Europejskim Centrum Solidarności i historycznej Sali BHP na terenie Stoczni. Zaplanowana 19. edycja miała odbyć się w listopadzie 2021 w Nadbałtyckim Centrum Kultury, ale została odwołana. Powodem były trudności ze zdobyciem funduszy, choć do konkursu zgłoszono wtedy rekordową liczbę ponad 500 filmów z 48 państw całego świata. Odbyło się łącznie 18 edycji festiwalu, ostatnia w 2020 przebiegała on-line z powodu pandemii koronawirusa. Festiwal nie odbywał się w stałym terminie, kolejne edycje miały miejsce wiosną, latem i późną jesienią.

W jury zasiadali uznani filmowcy, producenci, reżyserzy filmów dokumentalnych i fabularnych z Polski i zagranicy (m.in. Ewa Ewart, Maciej Drygas, Kinga Dębska, Andrzej Fidyk, Marcin Koszałka, Marcel Łoziński, Magdalena Łazarkiewicz, Grzegorz Pacek, Magdalena Piekorz, Maciej Pieprzyca, Krzysztof Ptak, Wiesław Saniewski, Magdalena Szczawińska, Andrzej Titkow, Tomasz Wiszniewski, Janusz Zaorski, Maria Zmarz-Koczanowicz, Michael Glawogger, Jean-Gabriel Periot, Astrid Bussink, Sandeep Marwah, Katayoon Shahabi, Andreas Voigt, Dorota Paciarelli ) oraz filmoznawcy i krytycy filmowi (prof. UG Krzysztof Kornacki, dr Bożena Kudrycka, prof. UG Sebastian Jakub Konefał, prof. Ewa Mazierska, dr Michał Oleszczyk, prof. Mirosław Przylipiak, Magdalena Sendecka oraz dr Grażyna Świętochowska). Festiwal odwiedziła także m.in. profesor Alexis Krasilovsky z Los Angeles (wykładowczyni Departamentu Sztuki Filmowej i Telewizyjnej w California State University w Northridge) czy Tom McSorley, krytyk filmowy, wykładowca i dyrektor Kanadyjskiego Instytutu Filmowego. Jurorzy i zaproszeni filmowcy prowadzili w trakcie festiwalu masterclass. BNK = Bożena Kudrycka

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania