TRASA SUCHARSKIEGO

Z Encyklopedia Gdańska
Wersja Blazejsliwinski (dyskusja | edycje) z dnia 17:27, 25 lip 2024

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Budowa Trasy Sucharskiego, styczeń 2012
Trasa Sucharskiego po oddaniu II etapu prac, listopad 2012
Trasa Sucharskiego po oddaniu II etapu prac, listopad 2012
Trasa Sucharskiego, 2024

TRASA SUCHARSKIEGO, układ drogowy o długości 8,3 km, powiązany z Trasą Słowackiego i Obwodnicą Południową Gdańska. Powstała w większości (etap/zadania II i III) w śladzie ul. Sucharskiego, której budowę rozpoczęto w początkach 1968. Była planowana jako droga dojazdowa do Gdańskich Zakładów Nawozów Fosforowych (ul. Kujawska), Siarkopolu (ul. Sucharskiego 12), Portu Północnego oraz Westerplatte. Liczyła 3,2 km długości, rozpoczynała się od skrzyżowania z ul. Budzysza i prowadziła do wiaduktu kolejowego przy zakładach fosforowych (ukończonych w 1974). Oddana do użytku 31 VIII 1971. Miała 7 m szerokości, po jednym pasie ruchu w każdą ze stron, a dwumetrowy pas zieleni oddzielał jezdnię od chodnika. Została zbudowana przez Gdańskie Przedsiębiorstwo Robót Drogowych według projektu inż. Józefa Stompora z Biura Projektów Budownictwa Komunalnego we Wrzeszczu.

Przebudowę ulicy w trasę wykonała spółka Gdańskie Inwestycje Komunalne w trzech etapach od kwietnia 2011 do grudnia 2012 jako jedno z zadań inwestycyjnych związanych z przygotowaniem finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012. Trasa biegnie od węzła Gdańsk-Orunia Obwodnicy Południowej do węzła na ul. Elbląskiej (pierwszy etap), następnie przechodzi przez Most III Tysiąclecia im. Jana Pawła II nad Martwą Wisłą, od węzła ul. Budzysza prowadzi wzdłuż ul. Sucharskiego do węzła ul. Ku Ujściu (z wjazdem/wyjazdem z tunelu pod Martwą Wisłą; drugi etap) i dalej do Terminala Promowego na Westerplatte (około 2,7 km; trzeci etap).

Odcinki dwóch pierwszych zadań tworzą drogę klasy GP (droga główna o przyśpieszonym ruchu), mają dwie jezdnie po dwa pasy w każdym kierunku z dostępem z dróg i ulic układu lokalnego. Odcinek pierwszy liczy 2944 m długości, szerokość jezdni wynosi 2×3,5 m z pasem dzielącym szerokości 4 m, od węzła ul. Błonia z pasem awaryjnym szerokości 2,5 m. Wybudowano trzy wiadukty nad jezdniami (WD1, WD2, WD3) i kolejowymi (WDA4 i WDA5), tunel dla pieszych przy węźle ul. Elbląskiej o długości 280 m ( tunel pieszo-rowerowy im. Grzegorza Oryszczaka). Generalnym wykonawcą projektu był Budimex SA, prace prowadzono od czerwca 2011, a zakończono je 29 XII 2012.

Odcinek drugi liczy 2692 m, szerokość jezdni wynosi 2×3,5 m z pasem dzielącym szerokości 4 m, w jego trakcie wybudowano wiadukty WD6, WD7, WD8 i WD9. Prace prowadzone przez SKANSKA SA rozpoczęto w czerwcu 2011, ukończono 29 XII 2012. Odcinek zadania trzeciego składał się z modernizacji jednojezdniowej (po pasie ruchu w każdą stronę) ulicy mjr H. Sucharskiego, od węzła Ku Ujściu do skrzyżowania z ul. Poinca (o długości 2700 m), przygotowania układu odwodnienia powierzchniowego jezdni oraz budowy na całej długości chodników dla pieszych; zadanie wykonała od kwietnia do września 2011 firma SKANSKA SA.

Wartość projektu budowy i przebudowy całej trasy w latach 2011–2012 wynosiła 439,8 mln zł, z czego 350,9 mln zł pozyskano ze środków z Unii Europejskiej. SZG

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania