PLAGA JOHANN JACOB, pastor

Z Encyklopedia Gdańska
Wersja Blazejsliwinski (dyskusja | edycje) z dnia 11:18, 31 sty 2024

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >


JOHANN JACOB PLAGA (Pfaga, Plage), (25 V 1755 Gdańsk – 24 V 1809 Drewnica (Schönbaum, koło Stegny)), pastor. Syn dzwonnika z gdańskiego kościoła św. Trójcy Jacoba (pochowany 19 XII 1779 tamże w wieku 68 lat) i Anny z domu Jantzen. Brat Michaela (zm. 17 VII 1812 Gdańsk) i Benjamina Gottlieba. Obaj byli uczniami Gimnazjum Akademickiego przyjętymi do szkoły 14 X 1772, Michael do klasy trzeciej, Benjamin Gottlieb do czwartej (współcześnie: drugiej). Michela w latach 1785–1803 był kantorem w kościele św. Trójcy oraz w 1794 nauczycielem języka polskiego czwartej klasy w Gimnazjum Akademickim, oferowałtakże prywatne lekcje nauki języka polskiego.

Jako najstarszy z braci już w 1769 był uczniem trzeciej klasy Gimnazjum Akademickiego. W 1775 był autorem utworu żałobnego napisanego po śmierci Petera Uphagena, znany jest także jego wpis w tomiku wierszy dedykowanych kolegom z Gimnazjum. W latach 1777–1781, korzystając ze stypendium fundacji Johanna Gotffrieda Diesseldorfa, studiował teologię w Wittenberdze. 11 VII 1782 zweryfikowany przez Ministerium Duchowne. W latach 1782–1785 był kantorem i dyrektorem muzycznym w kościele św. Bartłomieja. Współczesny mu Johann Gottfried Hingelberg (1754 Elbląg – po 1796) twierdził, że ponieważ jego głównym zajęciem była nauka religii, więc muzykę traktował jako zajęcie uboczne, choć posiadał w tym zakresie pewne doświadczenie: „W niedzielę dość wyżywa się w podawaniu taktu i w grze na organach, gdyż tak mocno depcze i stuka, że pedały i klawiatura mało nie rozlecą się na kawałki”.

W latach 1786–1788 wicerektor szkoły św. Jana. Od października 1788 pastor w Rębielczu (Rambeltsch), od czerwca 1808 pastor w Drewnicy. 16 IV 1789 w Gdańsku ożenił się z Johanną Caroliną, córką pastora kościoła św. Katarzyny Johanna Conrada Eichhorna. DP








Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 348, 358.
Faber Walther, Die Johannisschule in Danzig vom Mittelalter bis zum Jahre 1824, Danzig 1925, s. 78, 114.
Hingelberg Johann Gottfried, Über Danziger Musik und Musiker, [Elbing 1785], s. 12.
Kotarski Edmund, Gdańska poezja okolicznościowa XVIII wieku, Gdańsk 1997 (przez indeks).
Michalak Jerzy M., Od Förstera do Frühlinga. Przyczynki do dziejów życia muzycznego i teatralnego dawnego Gdańska, Gdańsk 2009.
Prätorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ…, Danzig und Leipzig, 1760, s. 56, 69, 99.
Rauschning Hermann, Geschichte der Musik und Musikpflege in Danzig, Danzig 1931, s. 381.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 95, 138.
Rühle Siegfried, Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums, „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s. 63.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 3, 442.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania