THEIL CARL CHRISTIAN HUGO, dyrygent, skrzypek, klarnecista
| < Poprzednie | Następne > |
CARL CHRISTIAN HUGO THEIL (13 IV 1853 Seehausen, Saksonia-Anhalt – 26 VIII 1909 Gdańsk), dyrygent, skrzypek i klarnecista. Syn nauczyciela muzyki Simona Petera Michaela i Cathariny Marii Sophie z domu Beier. Muzykę studiował w Hochschule für Musik w Berlinie. Od 2 III 1872 muzyk w Hessische Füsilier-Regiment Nr. 80 Wiesbaben (heski pułk fizylierów). Od 1877 dyrygent jednej z orkiestr wojskowych gdańskiego garnizonu (Grenadier-Regiment No 5), z którą dawał koncerty muzyki popularnej, od 1881 – również muzyki symfonicznej.
W Domu Strzeleckim im. Fryderyka Wilhelma wykonywał symfonie między innymi Mozarta, Beethovena, Mendelssohna-Bartholdy’ego, Schumanna, Brahmsa, fragmenty dramatów muzycznych Wagnera, także i utwory muzyków gdańskich (zob. Adolf Carl Schuricht). Dyrygował utworami wykonywanymi w Gdańsku po raz pierwszy, na przykład w 1894 oratorium Franciscus Edgara Tinela z udziałem chóru Danziger Singakademie, w 1895 Symphonische Legende Raula Koczalskiego. Jako solista grał koncerty skrzypcowe i klarnetowe. Od 5 VI 1880 członek gdańskiej loży masońskiej Einigkeit ( wolnomularstwo). 19 X 1902 hucznie obchodzono jego jubileusz 25-lecia pracy.
Mieszkał w wynajmowanych mieszkaniach w 1884 przy Hundegasse 116 (ul. Ogarna), w 1886 przy Breitgasse 126 (ul. Szeroka), od 1905 w nowo wybudowanym domu należącym do braci Berghold przy Reitbahn 6 (ul. Bogusławskiego). Żonaty był od 20 V 1884 z także mieszkanką Hundegasse (ul. Ogarnej) Laurą Natalią, córką restauratorki Amalii Neumann, 2. voto Rhode. Ojciec Karla Augusta (17 XII 1886 Gdańsk – sierpień 1945 Jena, Niemcy), w 1904 absolwenta gdańskiego Gimnazjum Miejskiego, pedagoga w Hellerau pod Dreznem i w Jenie, zawieszonego w pracy w 1933 z powodów politycznych, w 1945 rektora uniwersytetu w Jenie, oraz Käthe Sophie Amalie (18 VIII 1888 – 10 I 1909).
26 VIII 1909 rano (około godziny 7.00) popełnił samobójstwo z powodu grożącej mu ślepoty i z żalu za przedwcześnie zmarłą córką. Pochowany z honorami wojskowymi na cmentarzu Garnizonowym (jego grobowiec, w kształcie niedokończonej świątyni sztuki – muzyki, której budowa została gwałtownie przerwana, symbolicznie nawiązuje do samobójczej śmierci artysty). W Domu Strzeleckim im. Fryderyka Wilhelma otwarto poświęconą mu salę pamięci i odsłonięto tablicę pamiątkową.
Wdowa Laura Natalia od 1912 była żoną Louisa Ernsta Wilhelma Bodenburga, od 1909 właściciela „Danziger Ratsstube, Wein-, Bier- und Likörstube, Delicatessen” ((„Gdańska Izba Rajców, Pijalnia Wina, Piwa, Likierów, Smakołyki”) przy Langgasse 41 (ul. Długa), po 1945 mieszkała w Kleinmachnow pod Berlinem.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, 1609/225, nr 348 (ślub); 1609/275, nr 4003 (urodziny Karla Augusta); 1609/930, nr 81 (akt zgonu córki); 1609/935, nr 2351 (akt zgonu).
„Danziger Neueste Nachrichten”, nr 8 z 11 I 1909, s. 7 (nekrolog córki).
„Danziger Zeitung”, nr 17229 z 18 VIII 1888, s. 4 (urodziny córki); nr 528 z 9 XI 1904, s. 4; nr 482 z 14 X 1909, s. 1; nr 174 z 15 IV 1910, s. 1; nr 534 z 12 XI 1920, s. 2.
