KUDLIK ANDRZEJ, wiceprezydent Gdańska

Z Encyklopedia Gdańska
Wersja Blazejsliwinski (dyskusja | edycje) z dnia 09:24, 8 gru 2022

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Andrzej Kudlik (drugi z prawej) podczas wręczania Teatralnej Nagrody Województwa Gdańskiego 1986

ANDRZEJ KUDLIK (20 III 1946 Gdańsk – 10 XII 2010 Przodkowo koło Gdańska), wiceprezydent Gdańska, dyrektor Teatru Wybrzeże. Po maturze w II Liceum Ogólnokształcącym, ukończył Gdańskie Studium Nauczycielskie, w 1973 studia magisterskie na kierunku pedagogika na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Gdańskiego. Związany z amatorskim ruchem artystycznym, był śpiewakiem oraz kierownikiem chóru Akademii Medycznej w Gdańsku. Występował w Gdańsku i w wielu miastach Pomorza w studenckim kabarecie piosenki przy Klubie Studentów Wybrzeża Żak z popisową w jego wykonaniu interpretacją ballad rosyjskich.

W latach 1973–1975 zastępca dyrektora Teatru Dramatycznego w Gdyni (później Teatr Miejski), w 1975–1978 pracownik Wydziału Propagandy i Agitacji Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Gdańsku, gdzie zajmował się sprawami kultury. W okresie 1978–1980 wiceprezydent Gdańska do spraw oświaty, kultury i sportu. Dyrektor naczelny Teatru Wybrzeże w latach 1980–1987. W czasie jego dyrekcji miały miejsce głośne premiery: Sprawa Dantona Stanisławy Przybyszewskiej w reżyserii Andrzeja Wajdy (1980), Kniaź Patiomkin Tadeusza Micińskiego w reżyserii Macieja Prusa (1981), Ślub (1982) i Operetka (1984) Witolda Gombrowicza w reżyserii Ryszard Major oraz Sonata widm Augusta Strindberga (1982), Pułapka Tadeusza Różewicza (1984) i Wiśniowy sad Antoniego Czechowa (1985) w reżyserii Krzysztofa Babickiego. Najcenniejszą oceną okresu jego dyrektorowania w Teatrze Wybrzeże był artykuł z 1982 Teatr, który wygrał z Mundialem, w którym Tomasz Raczek dzielił się swoim spostrzeżeniem, że „w Wybrzeżu spektakl nie przegrał w starciu z rozgrywającym się równolegle meczem Polska–Peru" (rozgrywanego w Hiszpanii na mistrzostwach świata w piłce nożnej ).

Po 1987 prowadził własną firmę DIAPOL świadczącą usługi drukarskie. Pochowany na cmentarzu na Srebrzysku. Jego nazwisko umieszczono na tablicy dyrektorów 200-letniej historii Teatru Wybrzeże, odsłoniętej 27 I 2002. MrGl

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania