POMNIK DANUTY SIEDZIKÓWNY (ul. Gościnna, Orunia)

Z Encyklopedia Gdańska
Wersja Blazejsliwinski (dyskusja | edycje) z dnia 12:11, 27 lis 2022

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Pomnik Danuty Siedzikówny „Inki”

POMNIK DANUTY SIEDZIKÓWNY (INKI), Orunia, ul. Gościnna, na skwerze jej imienia. Powstał z inicjatywy salezjanów z parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa i św. Jana Bosko na Oruni (Danuta Siedzikówna uczyła się w szkole salezjańskiej w Różanym Stoku na Podlasiu).

Początkowo planowano ustawienie głazu pamiątkowego z żeliwnym orłem, zdjęciem Inki i napisem: WIECZNA CHWAŁA BOHATERCE / HAŃBA OPRAWCOM. Po zaangażowaniu się w sprawę arcybiskupa Sławoja Leszka Głódzia w połowie maja 2015 Andrzej Renes przygotował projekt rzeźby przedstawiającej postać kobiety w toczku z czerwonym krzyżem, w długiej powłóczystej sukni (cokół miał mieć wymiary 100×80 cm). Miejska Komisja do spraw Pomników i Tablic Pamiątkowych oceniła ten projekt negatywnie (jako „przykład złego smaku”), zgłaszając propozycję rozpisania konkursu. Komitetowi Budowy (w składzie: arcybiskup Sławoj Leszek Głódź – przewodniczący, ksiądz Mirosław Dukiewicz SDB, proboszcz parafii św. Jana Bosko, radna sejmiku wojewódzkiego Danuta Sikora, były radny miejski Krzysztof Kosik, wiceprzewodniczący rady dzielnicy Orunia – Święty Wojciech – Lipce Kamil Sobkiewicz) wytknięto też brak wcześniejszej zgody na budowę. Wobec daleko idących przygotowań do odsłonięcia pomnika władze miasta sugerowały wmurowanie w tym dniu kamienia węgielnego. Rozmowy przedstawicieli Komitetu Budowy z władzami miasta zakończyły się kompromisem: Komitet zobowiązał się zmodyfikować projekt (długą szatę zastąpił wysoki cokół, postać ograniczono do popiersia) i uzyskać niezbędne pozwolenie. 27 VIII 2015 Rada Miasta Gdańska przyjęła uchwałę o zgodzie na tymczasowe ustawienie figury Inki.

Odsłonięciu pomnika 30 VIII 2015 towarzyszyła msza odprawiana przez arcybiskupa Sławoja Leszka Głódzia w kościele salezjanów, po procesji (przy dźwiękach hymnu Inka, skomponowanego przez Bogdana Kierejsza, ze słowami Alicji Węgorzewskiej) i poświęceniu pomnika arcybiskup wygłosił homilię, w której przestawił sylwetkę Danuty Siedzikówny.

Pomnik wykonano z granitu. Na podstawie o wymiarach 120×100×30 cm ustawiono rzeźbę z aluminium i mosiądzu o wadze 400 kg i wysokości 260 cm. Przedstawia popiersie sanitariuszki w mundurze, w toczku z czerwonym krzyżem, z prawej strony umieszczono kotwicę. Na pomniku znalazł się napis: DANUTA SIEDZIKÓWNA / 1928–1946 / INKA / SANITARIUSZKA / 5 WILEŃSKIEJ / BRYGADY AK / CHWAŁA BOHATERCE.

Wykonanie pomnika kosztowało około 40 tysięcy zł, pieniądze pochodziły ze środków zebranych przez Komitet Budowy. Władze miasta przeznaczyły około 100 tysięcy zł na zagospodarowanie terenu wokół niego. W związku z zawirowaniami wokół wzniesienia pomnika 17 XII 2015 roku Rada Miasta Gdańska przyjęła uchwałę bardzo ściśle określającą zasady obowiązujące przy wznoszeniu pomników w mieście.

W nocy z 21 na 22 IV 2017 została zniszczona umieszczona przy pomniku tablica z wizerunkiem Inki i informacjami na jej temat. Dwudziestojednoletniego sprawcę zatrzymano.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania