AUGUSTYŃSKI JERZY (I), działacz polonijny
| < Poprzednie | Następne > |
JERZY AUGUSTYŃSKI (22 III 1908 Sanok – 11 XI 1939 Piaśnica), działacz Polonii gdańskiej. Syn Jana Augustyńskiego, ojciec Jerzego Augustyńskiego (II). W 1926 ukończył Gimnazjum Klasyczne w Grudziądzu, następnie mieszkał z rodzicami w Gdańsku. W 1930 podjął studia na Wydziale Prawa i Ekonomii Sorbony w Paryżu. Po studiach pracował w Polskiej Agencji Eksportu Drewna (Paged) w Gdyni. W latach 1936–1939 mieszkał w Sopocie, przy Eisenhardtstraße 7 (ul. Chopina).
Działacz społeczno-oświatowy, kierownik świetlicy polskiej na Oruni, Misji Dworcowej i Portowej, wiceprezes Koła Pracy Kobiet, członek Polskiego Związku Zachodniego, Gminy Polskiej i od 1937 Gminy Polskiej Związku Polaków, Koła Przyjaciół Harcerstwa, Związku Pracowników Kupieckich.
Po wybuchu II wojny światowej wstąpił do ochotniczego oddziału obrony Gdyni. Aresztowany 14 IX 1939 w Gdyni, przebywał kolejno: w obozie tzw. Sammelkonzentrationslager der polnischen Intelligenz, zorganizowanym w Etapie Emigracyjnym w Gdyni-Grabówku, w więzieniu w Gdańsku ( areszt śledczy), od listopada w więzieniu w Wejherowie. Zamordowany w masowej egzekucji 11 XI 1939 w Piaśnicy. Podczas ekshumacji w 1946 nie odnaleziono jego ciała – w sierpniu i wrześniu 1944 esesmani spalili większość zwłok ofiar.
Żonaty był z absolwentką Sorbony Allą (9 II 1909 – 1 V 1979, pochowana na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie), ojciec Jerzego (II) Augustyńskiego.
