GNUSCHKE JOHANN EDUARD, lekarz
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN EDUARD GNUSCHKE (11 XI 1804 Gdańsk – 24 X 1834 Gdańsk), lekarz, chirurg, doktor medycyny. Syn Johanna Carla oraz Pauliny Henrietty (15 X 1776 – 16 V 1839), córki burmistrza Daniela Andreasa Zerneckego. 30 IX 1823 zdał egzamin maturalny w Gimnazjum Miejskim, w latach 1823–1825 studiował medycynę w Getyndze, od 1825 w Berlinie (Berliner Universität), gdzie 18 VIII 1826 obronił dysertację doktorską De hydrargyri in sanguinem receptione. W początku 1827 zdał egzamin państwowy i otrzymał prawo wykonywania zawodu lekarza ogólnego i chirurga na terenie Prus, po czym uzupełniał wiedzę medyczną w Paryżu oraz w innych miastach Francji i Szwajcarii.
W końcu 1827 powrócił do Gdańska. Jako lekarz pracował w gdańskim garnizonie i przez pewien czas zastępował ordynatora (Oberarzt) Szpitala Miejskiego. W 1830 był lekarzem w korpusie medycznym stacjonującej w Polsce armii rosyjskiej, kiedy wybuchła w niej epidemia cholery. Poczynione w tym okresie obserwacje opisał w broszurze Die Cholera in Polen, auf einer Reise durch einen Theil dieses Landes beobachtet, wydanej przez Georga Andreasa Reimera w Berlinie w 1831. Na wieść o wybuchu epidemii cholery w Gdańsku powrócił w maju 1831 do miasta i wziął udział w jej zwalczaniu. W latach 1831–1834 latem pracował jako lekarz kąpieliska w Sopocie. Od 1832 był członkiem Towarzystwa Przyrodniczego.
Od wczesnego dzieciństwa uczył się muzyki. Był członkiem Danziger Liedertafel, założonej w lutym 1823 przez Theodora Friedricha Kniewela w celu wykonywania wierszy i pieśni napisanych przez członków zespołu, między innymi Carla Reichela, Friedricha Gottholda Siewerta, Josepha von Eichendorffa. Stworzył muzykę do wierszy Johanna Wolfganga Goethego: Ein Mägdlein trug man zur Thür hinaus, Mailied (Pieśń majowa), Wandrers Nachtlied (w 2002 została nagrana przez zespół muzyczny Café Mozart na płytę CD (Danubia Discs CM002)), i Johanna Georga Jacobiego (Im Sommer; wiersz przypisywano w XIX wieku Goethemu), wydając je pod pseudonimem E. Draude. Letnie przerwy semestralne spędzał u Johanny Schopenhauer w Weimarze, dzięki której został przedstawiony Goethemu. W czasie wizyty u poety 13 IV 1826 wykonał jedną z sonat fortepianowych Ludwiga van Beethovena.
Był słabego zdrowia, zmarł niespodziewanie mimo odbytej w 1833 kuracji w Ems.
Bibliografia:
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 251 z 27 X 1834, s. 2439 (nekrolog).
Festschrift zur Feier des 150-jährigen Bestehens der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig am 2. Januar 1893.
„Neuer Nekrolog der Deutschen“, 12, 1834, Weimar 1836, s. 880-883.
Reimer Doris, Passion & Kalkül. Der Verleger Georg Andreas Reimer (1776–1842), Berlin–New York 1999, s. 151.
Sechste Jährige Nachricht von dem Städtischen Gymnasium zu Danzig …, 1823, s. 5.
Siegler Hans-Georg, Danziger um Goethe. Gefährten und Gäste auf goethischer Lebensbühne, „Unser Danzig“ 1970, nr 24, s. 10–11.
Siegler Hans-Georg, Danzig und Weimar in der Goethezeit, „Westpreußen-Jahrbuch“ Bd. 21, 1971, s. 36–37.
