Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia” w dawnym budynku łaźni miejskiej przy ul. Jaskółczej
Centrim Sztuki Współczesnej „Łaźnia” przy ul. Jaskółczej
Gilbert Proesch i George Passmore na wernisażu wystawy
Jack Freak Pictures w Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia”, 2011
CSW „Łaźnia 2” w Gdańsku-Nowym Porcie
CENTRUM SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ (CSW) „ŁAŹNIA”, ul. Jaskółcza 1, Dolne Miasto. Samorządowa placówka kultury, w budynku dawnej łaźni miejskiej ( łaźnie publiczne), otwartej w 1908, nieczynnej od lat 80. XX wieku. Pierwsza publiczna instytucja sztuki współczesnej stworzona po 1989 przez niezależne środowisko artystyczne.
Formalnie powstała w 1998, sięga początkami lat 80. XX wieku, do alternatywnych, interdyscyplinarnych działań artystów zaliczonych następnie do tzw. nowej szkoły gdańskiej, skupionych wokół plenerowej pracowni rzeźby Grzegorza Klamana na Spichlerzach. W roku 1985 powołano tam Galerię Wyspa, prowadzoną przez Grzegorza Klamana i Roberta Rumasa (którego w 1991 zastąpiła Agnieszka Wołodźko). W roku 1990 Galeria otrzymała stałe miejsce w akademiku Akademii Sztuk Pięknych przy ul. Chlebnickiej, następnie budynek opuszczonej łaźni. Według ogłoszonego w 1992 projektu Otwarte Atelier miała być nie tylko miejscem artystycznej pracy, prezentacji, międzynarodowych kontaktów, ale też sposobem na kulturową przemianę zaniedbanej dzielnicy.
Do 1994 Fundacja Otwarte Atelier korzystała z obiektu na podstawie umowy użyczenia zawartej z władzami miasta; odbywały się pierwsze akcje, pokazy sztuki najnowszej, eksperymentalnej, krytycznej, między innymi Otwarte Atelier, Sztuka-Miasto-Maszyna (1993), Międzynarodowe Warsztaty Multimedialne Projekt Wyspa (1994), Endlos/ Endels (1995). W 1994 Grzegorz Klaman stworzył Fundację Wyspa Progress; w 1995 z nową kuratorką Galerii Wyspa, Anetą Szyłak, zgłosili koncepcję stworzenia w obiekcie placówki wystawienniczej dotowanej przez miasto. Ważnym argumentem w negocjacjach była wystawa Kolekcja sztuki współczesnej na 1000-lecie Gdańska (1997). W czerwcu 1998 powołano budżetową instytucję pod obecną nazwą CSW Łaźnia. EKA
Program wystawienniczy obejmuje sztukę najnowszą polską i obcą, komentującą rzeczywistość, prezentującą działania w przestrzeni publicznej, projekty społeczne. Od 2004 utworzono Galerię Zewnętrzną Miasta Gdańska, która zrealizowała pięć projektów na Dolnym Mieście: LKW Gallery (2008), Niewidzialna Brama (2009), Undercover (2010), Staging Anonymous (2009), Krople bursztynu (2011) oraz graficzne wzory perforacji wiat przystankowych Pomorskiej Kolei Metropolitalnej (2015). W 2012 w Gdańsku- Nowym Porcie przy ul. Strajku Dokerów 5 otwarto oddział "Łaźnia 2", w którym od 2013 działa także kino studyjne KinoPort. Oddział otrzymał wyróżnienie w konkursie „Zabytek Zadbany 2013”.
Do najbardziej spektakularnych projektów wystawienniczych zainicjowanych w CSW, zaliczyć można cykl „Art+Science Meeting” (od 2011) oraz miedzy innymi “Kyungwoo Chun, Thousands” (2010), „Gilbert & George. Jack Freak Pictures” (2011), „Dominik Lejman. Opatrzenie” (2018).
Od 2012 CSW zaliczane jest do 20. najlepszych polskich galerii sztuki współczesnej w rankingu tygodnika „Polityka” oraz jako jedna z siedmiu polskich galerii trafiła na listę 400 najciekawszych miejsc prezentujących sztukę współczesną na świecie, w prestiżowej publikacji „Art Spaces Directory”. W 2018 GSW współorganizowało w Gdańsku Międzynarodowy Kongres Kuratorów IKT oraz post-kongres w Wilnie. Zrealizowało też szereg unijnych projektów: Art Line (2011–2014), Close Strager (2013–2015), Artecitya (2014–2018), Studiotopia (2019–2022). W 2021 powstał portal GAPS – Gdańsk Artyści Przestrzeń Sztuka – wirtualna kolekcja i baza danych Gdańska (2021). EŁ
Dyrektorzy Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia”
| 1998–2001
|
Aneta Szyłak
|
| 2001–2003
|
Małgorzata Lisiewicz
|
| 2004–
|
Jadwiga Charzyńska (p.o. dyrektora 2003–2004)
|
| EKA
|
