RAK JANUSZ ADAM, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
| < Poprzednie | Następne > |
JANUSZ ADAM RAK (ur. 12 III 1962 Gdańsk), naukowiec, chemik. W 1981 roku ukończył IX Liceum Ogólnokształcące w Gdańsku, w latach 1981–1986 studiował na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Gdańskiego (UG), gdzie uzyskał stopień magistra chemii. Od 1992 doktor, od 2000 doktor habilitowany, od 2007 profesor tytularny, od 2008 profesor zwyczajny. W latach 1994 i 1995 odbył staże podoktorskie na Oakland University w Michigan (USA). W okresie 1996–1997 pracował tamże jako stypendysta Fundacji Fulbrighta, 1997–1998 jako stypendysta Fundacji Humboldta pracował w Technische Universität w Monachium. W 2005 roku był profesorem wizytującym na Universitat de Girona (Hiszpania), w 2006 i 2008 w Jackson State University (Missisipi, USA). W latach 2000–2001 kierownik Zakładu Chemii Kwantowej na Wydziale Chemii UG, 2002–2013 kierownik Zakładu Teoretycznej Chemii Fizycznej, od 2014 kierownik Pracowni Sensybilizatorów Biologicznych.
Zajmował się między innymi fotoprzewodnictwem roztworów, termochemią soli organicznych i nieorganicznych, tautomerią i chemiluminescencją pochodnych akrydyny oraz oddziaływaniami międzycząsteczkowymi, ze szczególnym uwzględnieniem efektów nieaddytywnych. Prowadzi badania kwantowochemiczne nad procesami degradacji DNA, indukowanymi nadmiarowymi elektronami oraz badania eksperymentalno-teoretyczne nad uczulaniem DNA na działanie fotonów UV i promieniowania jonizującego. Nadrzędnym celem tych badań jest opracowanie efektywnych radio- i fotosensybilizatorów o potencjalnym zastosowaniu w radioterapii i terapii fotodynamicznej chorób nowotworowych.
Był kierownikiem międzynarodowego grantu „Experimental and computational studies of DNA damage by low-energy electrons”, uzyskanego z British-Polish Research Partnership Programme (2004–2006), a także projektu „Damage to DNA fragments labeled with haloderivatives of nucleic bases”, finansowanego przez British Royal Society (2007–2008). Kierował indywidualnymi grantami przyznanymi przez Komitet Badań Naukowych i Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Otrzymał też granty indywidualne z Narodowego Centrum Nauki w ramach programu OPUS (2013–2016) oraz MAESTRO (2015–2020). Współautor skryptu Ćwiczenia laboratoryjne z chemii fizycznej i fizyki chemicznej (1992) oraz wielu artykułów, między innymi Low-energy tautomers and conformers of neutral and protonated arginine (wspólnie z Piotrem Skurskim, Jackiem Simonsem, Maciejem Gutowskim, „Journal of the American Chemical Society” 2001), Valence anion of thymine in the DNA π-stack (wspólnie z Moniką Kobyłecką, Jerzym Leszczyńskim, „Journal of the American Chemical Society” 2008), Electron-induced elimination of the bromide anion from brominated nucleobases. A computational study (wspólnie z Lidią Chomicz, Piotrem Storoniakiem, „The Journal of Physical Chemistry B” 2012), UV-induced strand breaks in double-stranded DNA labeled with 5-bromouracil: frank or secondary? (wspólnie z Justyną Wiczk, Justyną Miloch, „The Journal of Physical Chemistry Letters” 2013).
W latach 2004–2007 był przewodniczącym Wydziału III (Nauk Matematyczno-Fizyczno-Chemicznych) Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, 2006–2008 członkiem Komitetu Chemii Polskiej Akademii Nauk. Od 1994 roku członek Międzynarodowego Towarzystwa Teoretycznej Fizyki Chemicznej.
