ZIELONKO ROMUALD, profesor Politechniki Gdańskiej
| < Poprzednie | Następne > |
ROMUALD ZIELONKO (13 III 1935 Dołhinów, obecnie Białoruś - 17 I 2021 Gdańsk), profesor Politechniki Gdańskiej (PG), specjalista z zakresu techniki pomiarów i diagnostyki elektronicznej, elektroniki, telemetrii i telediagnostyki. Syn Bronisława i Romualdy z domu Szyszło. W 1940 roku wywieziony wraz z rodziną do Kazachstanu, powrócił do Polski w 1946 i osiadł w Gdańsku. W 1953 roku uzyskał maturę w I Liceum Ogólnokształcącym. W 1959 ukończył studia na Wydziale Łączności PG, magister inżynier radioelektroniki. W latach 1960–2013 pracownik PG. W 1964 roku uzyskał doktorat na Wydziale Elektroniki Politechniki Wrocławskiej. Od 1970 docent, od 1990 profesor PG, od 1990 profesor tytularny, od 2002 profesor zwyczajny. W latach 1974–1981 prodziekan do spraw naukowych Wydziału Elektroniki. W okresie 1971–1991 kierownik Zakładu Miernictwa Elektronicznego, 1991–2003 kierownik Katedry Miernictwa Elektronicznego, 2003–2006 kierownik Katedry Metrologii i Systemów Elektronicznych.
Autor i współautor publikacji na temat elektroniki, informatyki, telemetrii i telediagnostyki, sieci neuronowych, w tym między innymi Laboratorium z podstaw miernictwa (1998). Twórca i współtwórca 19 patentów i dziewięciu wdrożeń kilku generacji komputerowych systemów pomiarowo-diagnostycznych (między innymi sposobu i układu do pomiaru ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego u niemowląt, 1979). Redaktor naczelny „Metrology and Measurement Systems” (2001–2012).
Od 1978 roku członek Komitetu Metrologii i Aparatury Naukowej Polskiej Akademii Nauk (PAN), w latach 1996–2007 jego wiceprzewodniczący. Członek organizacji naukowych, między innymi Polskiego Stowarzyszenia Pomiarów, Automatyki i Robotyki POLSPAR (1996–2005), The Institute of Electrical and Electronics Engineers Instrumentation and Measurement Society. Inicjator i przewodniczący I Kongresu Metrologii – Gdańsk 1998.
Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1980), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1990), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2002), odznaką „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1983), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1994), medalem „Za Zasługi dla Politechniki Gdańskiej” (2012).
Pochowany na cmentarzu komunalnym w Sopocie.
