GÓRNOWICZ HUBERT EDWARD, profesor Uniwersytetu Gdańskiego, patron gdańskiej ulicy
| < Poprzednie | Następne > |
HUBERT EDWARD GÓRNOWICZ (7 XI 1922 Gdańsk – 2 V 1986 Gdańsk), naukowiec, językoznawca dialektolog i onomasta. W 1935 roku ukończył szkołę podstawową w Czersku Pomorskim, uczeń gimnazjum w Chojnicach, tzw. mała matura w Poznaniu, w 1939 roku uczeń w Liceum Humanistycznym w Bydgoszczy. Aresztowany we wrześniu 1939 i osadzony w obozie w Smukale pod Bydgoszczą, pracował następnie w bydgoskich fabrykach jako robotnik. W sierpniu 1944 roku wstąpił do armii polskiej we Francji, ranny w bitwie pod Falaise. W 1946 roku ukończył kurs podchorążych.
Od roku 1948 w Polsce, w 1950 zdał maturę w Bydgoszczy, od 1953 studiował polonistykę na uniwersytecie w Toruniu, ukończył ją w Gdańsku w roku 1955 na Wyższej Szkole Pegagogicznej (WSP), gdzie podjął pracę. Od 1960 doktor, od 1969 doktor habilitowany i docent w Katedrze Języka Polskiego WSP, następnie na Uniwersytecie Gdańskim (UG), gdzie od 1974 profesor tytularny, od 1985 zwyczajny. W latach 1970–1975 wicedyrektor Instytutu Filologii Polskiej UG, w 1975–1978 tamże kierownik Studium Doktoranckiego, w 1978–1981 kierownik Zakładu Języka Polskiego.
Badał gwary, szczególnie północnopolskie: kaszubszczyznę, gwarę kociewską, borowiacką, krajeńską. Całościowo pod względem językowym przebadał Malborskie: nazwiska – Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego (1992; wydany pośmiertnie); mowę – Dialekt malborski, t. 1: Fonetyka, fleksja, składnia (1967), t. 2: Słownik (1973–1974); nazwy geograficzne: Toponimia Powiśla Gdańskiego (1980). Stworzył gdańską szkołę onomastyczną, w której powstała seria prac jego i jego 9 uczniów: „Pomorskie Monografie Toponomastyczne” (PMT); ukazało się 15 tomów, w tym nr 7 jego autorstwa: Toponimia powiatu starogardzkiego (1985). Opracował w skali całej Słowiańszczyzny nazwy rodowe, syntezę zawarł w Studiach nad rodowymi nazwami miejscowymi w języku polskim na tle innych języków słowiańskich (1968). Redaktor i współautor m.in. pracy Nazwy miast Pomorza Gdańskiego (1978, 1998), autor Gewässernamen im Flussgebiet der unteren Weichsel (Nazwy wodne dorzecza dolnej Wisły, 1985), pośmiertnie ukazał się Wstęp do onomastyki (1988).
Od 1972 roku członek Komitetu Językoznawstwa Polskiej Akademii Nauk i delegat Polski w International Council of Onomastic Sciences, w latach 1975–1981 przewodniczący I Wydziału Nauk Społecznych Gdańskiego Towarzystwa Naukowego. Jego pamięci poświęcone były organizowane co dwa lata Gdańskie Sympozja Dialektologiczno-Onomastyczne. Z okazji 60. urodzin dedykowano mu numer 8 „Prac Językoznawczych” UG, w którym zamieszczono bibliografię jego prac (cd. w nr. 12).
Pochowany na cmentarzu Srebrzysko. Jego imię nosi ulica na Oruni Górnej.
