BIEHN DANIEL, organista

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >

DANIEL BIEHN jr. (2 połowa XVII wieku), organista. Syn Daniela sen. (około 1632 – po 1702), w 1686 grającego na organach w kościele św. Ducha, przypuszczalnie spokrewniony z Bartelem Biehnen (pochowany 15 VI 1609 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) w Gdańsku), w 1603–1609 ustawiaczem dzwonów automatycznego carillonu Ratusza Głównego Miasta, lutnistą, wicekapelmistrzem kapeli kościoła NMP, starającym się o posadę piwnicznego w Dworze Artusa, pod koniec życia zatrudniającego niekiedy pomocnika do pracy przy carillonie.

Jego chrzestnym był Thomas Strutius, u którego pobierał lekcje muzyki. Do 1685 grał na organach w kościele św. Jakuba, następnie w kościele kościele św. Bartłomieja. W 1691 bezskutecznie starał się o stanowisko organisty w kościele św. Jana. Najprawdopodobniej ojciec Christopha Biehna i Ephraima Biehna. DP







Bibliografia:
Rauschning Hermann, Geschichte der Musik und Musikpflege in Danzig. Von den Anfängen bis zur Auflösung der Kirchenkapellen, Danzig 1931.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania