BLECH ERNST OTTO, pastor

< Poprzednie

Następne >

[[File: Blech_Ernst_Otto.jpg |thumb|Sień w domu pastora Ernsta Ottona Blecha]

Kościół św. Katarzyny, 1904

Strona tytułowa rozprawy Ernsta Ottona Blecha, Das älteste Danzig, Danzig 1903

Strona tytułowa rozprawy Ernsta Ottona Blecha, Danzig als Kunststätte, Danzig 1904

Strona tytułowa rozprawy Ernsta Ottona Blecha, Die evangelische St. Katharinen-Kirchengemeinde in Danzig, Danzig 1916

ERNST OTTO BLECH (23 XI 1846 Berlin – 12 VI 1922 Sopot), pastor kościoła św. Katarzyny. Syn pastora Ottona Ferdinanda (1809–1875), zajmującego się w Berlinie sprawami misyjnymi, i Wilhelmine Florentine z domu Borowski. Lata szkolne spędził w Gdańsku, w 1866 roku ukończył Gimnazjum Miejskie, następnie studiował medycynę w Berlinie, później teologię w Berlinie i Lipsku. W 1874 roku uzyskał uprawnienia teologiczne i pedagogiczne.

Od września 1876 był nauczycielem w szkole średniej Conradiego w Jankowie koło Gdańska ( Conradinum). Święcenia otrzymał 25 IV 1879. Był kolejno pastorem w parafii na Helu, w latach 1881–1885 w kościele w Laggarben (obecnie Garbno, gmina Barciany). W latach 1885–1913 w Gdańsku archidiakon, od 1913 pierwszy pastor kościoła św. Katarzyny, od 1920 na emeryturze.

Autor poczytnych szkiców historycznych Das älteste Danzig (1903), Danzig als Kunststätte (1904), Die evangelische St. Katharinengemeinde in Danzig (1916), dzieł religijnych, między innymi Pfarramtsideal (1891), wierszy i dramatów, między innymi O alte Burschenherrlichkeit (Lipsk, 1907). Zajmował się też genealogią i fotografią, między innymi Standentwicklung als Universalmethode für alle Zwecke (w: Photographische Bibliothek, 12, Berlin, 1900).

Żonaty z Hedwig Schmidt, jego córka Louisa (1877–1902), panna, była przewodniczącą żeńskiej sekcji Towarzystwa Biblijnego. MrGl