HOTEL MARIENBURG

Z Encyklopedia Gdańska
Wersja Leszek Molendowski (dyskusja | edycje) z dnia 12:25, 15 wrz 2020

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >

HOTEL MARIENBURG, od 1902 Stadt Marienburg, hotel przy An der Reitbahn 2 (ul. Bogusławskiego), po południowej stronie Wieży Więziennej, zajmował także sąsiednie posesje nr 3 i 4 (stajnie, budynki gospodarcze). Powstał przy wałach obronnych po wykupieniu przed 1830, przez Johanna Beniamina Lossa, parceli zajmowanych wcześniej przez zakład destylacji winiaku (nr 2) i stajni (nr 3 i 4). Po śmierci założyciela w latach 1854– 1858 zarządzany przez wdowę Caroline Wolter-Loss, od 1863 własność Ferdinanda Helfra, który sprzedał hotel Johannowi Theodorowi Hildebrandtowi (1843–1898). Po jego z kolei śmierci zarządzany przez wdowę Auguste Heiser-Hildebrandt, od 1902 – przez jej syna Felixa, od 1903 – także przez jego rodzeństwo. W tym samym roku (1903) sprzedany. Pod nr 2 i 3 wzniesiono budynek Provinzial-Landschaftsgebäude und Landschaftliche Bank der Provinz Westpreußen (Bank Krajowy Prowincji Prusy Zachodnie) (obecnie budynek Banku Gospodarki Żywnościowej), pod nr 4 firma budowlana z Wrzeszcza braci Edmund i Curta Kőrnerów wzniosła dla Maxa Hartmanna (1862–1919), radnego miejskiego i właściciela cegielni na Suchaninie, nowoczesny apartamentowiec (obecnie w tym miejscu budynek Centromoru).

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania