SCHULTZ JOHANN CARL, artysta malarz, pedagog

< Poprzednie

Następne >

Johann Carl Schultz

Johann Carl Schultz Katedra w Strasburgu, 1833

Johann Carl Schultz Długie Pobrzeże w Gdańsku, 1837

Johann Carl Schultz Dwór Artusa w Gdańsku, 1845–1850

Johann Carl Schultz Kościół św. Elżbiety i kościół
św. Józefa, 1850

Johann Carl Schulz Budowa korwet „Arkona” i „Gazelle”
w Stoczni Królewskiej
w Gdańsku, 1857

Kamlaria, Johann Carl Schultz, 1858

Johann Carl Schultz Sala Czerwona Ratusza Głównego Miasta, 1855–1868

Johann Carl Schultz, posąg króla Zygmunta Augusta
z ryciny Ratusz Głównego Miasta, około 1860

Johann Carl Schultz Przedproże kamienicy
przy ul. Korzennej, 1867

Johann Carl Schultz Wielka Zbrojownia, widok od strony zachodniej (u góry)
i wschodniej, 1872

Kościół św. Mikołaja, Johann Carl Schultz,
około 1872

Kościół i klasztor franciszkanów św. Trójcy, Johann Carl Schultz, 1873

JOHANN CARL SCHULTZ (5 V 1801 Gdańsk – 12 VI 1873 Gdańsk), artysta malarz, grafik, pedagog, społecznik. Odbył edukację artystyczną u Johanna A. Breysiga w Szkole Sztuk Pięknych, następnie (dzięki stypendium Towarzystwa Pokoju) na uczelniach artystycznych w Berlinie i Monachium. W latach 1824–1828 i 1839–1840 przebywał we Włoszech, głównie w Rzymie. Od 9 VI 1832 do śmierci profesor Królewskiej Szkoły Sztuk Pięknych, w okresie 1843–1873 jej dyrektor. W 1835 roku współzałożyciel Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Pionier naukowego opracowania dziejów sztuki i architektury Gdańska, w 1841 postulował zachowanie i ochronę zabytków. W roku 1856 współzałożyciel i działacz Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Starodawnych Budowli i Zabytków Sztuki Gdańska, współpracował z malborskim Zarządem Odbudowy Zamku. Od 1829 członek berlińskiego Towarzystwa Malarzy, Rzeźbiarzy, Architektów i Miłośników Sztuki (Verein der Maler, Bildhauer, Baukünstler und Kunstgenossen), od 1836 – Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie (Akademie der Künste), od 1861 – Carskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu i Śląskiego Towarzystwa na rzecz Rodzimej Kultury we Wrocławiu (Schlesische Gesellschaft für Vaterländische Kultur zu Breslau). Specjalizował się w przedstawieniach architektury, pozostawił obrazy olejne, rysunki i prace graficzne. Podejmował tematykę gdańską, malborską, także włoską i niemiecką. Szczególne uznanie zyskał cykl graficzny 54 miedziorytów wykonanych w latach 1842–1867 (wyd. 1855–1868): Danzig und seine Bauwerke, nad którym pracował blisko 20 lat. Grafiki te wykorzystano między innymi przy odbudowie Głównego Miasta Gdańska po roku 1945. Jego imię nosi odbudowana baszta Schultza ( baszty) w zespole Dworu Miejskiego (obecny Dom Harcerza). EBSZ