JANKEWITZ GUSTAV ADOLF, organista, kompozytor
| < Poprzednie | Następne > |
GUSTAV ADOLF JANKEWITZ (Jankiewicz, Jankowitz; 20 IV 1846 Gdańsk – 7 XI 1897 Gdańsk), organista, kompozytor, nauczyciel muzyki. Syn cieśli gdańskiego Ferdinanda. Od 1855 roku uczył się w Warszawie, w latach 1861–1867 w Instytucie Muzycznym Apolinarego Kątskiego. W okresie 1867–1869 odbył studia muzyczne u Ignacego Moschelesa w Lipsku. W latach 1869–1871 w Warszawie organista kościoła ewangelicko-reformowanego i kapelmistrz niemieckiego teatru. W marcu 1871 roku powołany na drugiego organistę i kantora kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP), w sierpniu 1871 na nauczyciela śpiewu w średniej szkole św. Jana. W roku 1872 założył chór kościelny, z którym wykonywał oratoria i kantaty, m.in. kompozytorów gdańskich XVIII wieku: Georga S. Loehleina i Benjamina G. Siewerta. W roku 1882 otworzył konserwatorium, do którego uczęszczało ponad 150 uczniów. Komponował oratoria, kantaty, utwory wokalne i instrumentalne. Około roku 1877 wydał podręcznik do nauki muzyki (wyd. 2: 1895), w 1878 i 1888 dwa opracowane śpiewniki szkolne, w 1886 album z utworami 17 kompozytorów z okazji jubileuszu 50-lecia pracy pierwszego organisty NMP Friedricha Wilhelma Markulla. Od 1876 roku członek gdańskiej loży masońskiej Eugenia ( wolnomularstwo). W 1883 mieszkał przy Frauengasse 23 (ul. Mariacka), 1888–1897 przy Heilige-Geist-Gasse 78 (ul. św. Ducha).
