SCHREIBER THOMAS JOHANNES, drukarz
| < Poprzednie | Następne > |
THOMAS JOHANNES SCHREIBER (2 III 1699 Lubeka – 30 VII 1778 Gdańsk), drukarz. Przybył z Lubeki do Gdańska najpewniej przed rokiem 1723. Pracował jako pomocnik w zakładzie typograficznym Johanna Daniela Stollego ( drukarstwo i drukarnie), między 14 września a 7 grudnia 1724 przejął zakład od wdowy po Johannie D. Stollem, Concordii Benigny. Drukarnię, przy Fleischergasse (ul. Rzeźnicka), prowadził w latach 1724–1778. Miała ona wyłączność druku rozporządzeń, anonsów, biletów loteryjnych (od 1728) oraz publikacji gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Otrzymawszy od Rady Miejskiej tytuł drukarza miejskiego, odnowił zasób typograficzny drukarni i wydał ponad 210 tytułów, liczących łącznie ponad 2300 arkuszy. Wydawał dzieła Gottfrieda Lengnicha, Jacoba Theodora Kleina, Michaela Hanowa, także literaturę popularną, w tym kalendarze. Wznowił popularne wydania polskich kronik Galla Anonima i Wincentego Kadłubka, tłoczył dzieła w języku polskim i podręczniki do nauki tego języka. Uważa się, że w roku 1763 wydał w języku polskim czasopismo „Monitor”, opatrzone piękną szatą graficzną, druki z okazji jubileuszy i uroczystości: rocznicy wynalezienia druku (1740), wyzwolenia Gdańska spod panowania krzyżackiego (1754), założenia Gimnazjum Akademickiego (1758), pokoju oliwskiego (1760). Zatrudniał kilku zecerów i uczniów, 9 czeladników, współpracowało z nim grono sztycharzy. W latach 50. i 60. XVIII wieku prowadził handel książkami, które reklamował na łamach wydawanego przez siebie czasopisma „Danziger Erfahrungen”. Oferował literaturę religijną, podręczniki szkolne oraz własne wydawnictwa. W 1740 roku, we współpracy z profesorem z Gimnazjum Akademickiego, zorganizował jubileusz 300-lecia wynalazku czcionki drukarskiej, z tej okazji oficyna wydała pierwsze opracowanie typografii gdańskiej, autorstwa Michaela Hanowa. W roku 1759, dzięki jego zabiegom, Rada Miejska Gd. wydała ordynację drukarską, która ustalała sytuację prawną drukarstwa w Gdańsku, procedurę cenzurowania tekstów i ceny za usługi typograficzne. Powodzenie jego działalności wynikało z dobrego zarządzania zakładem oraz z rozwoju w Gdańsku nauki oświeceniowej (której podstawowym nośnikiem informacji były drukowane publikacje). Od 1765 drukarnię przy Wollwebergasse Grosse (ul. Tkacka) prowadził jego syn Carol Ludwig, bez powodzenia, skoro w 1772 S. musiał ją przejąć. Po śmierci drukarnia przy Fleischergasse przeszła na własność innego z jego synów, Johanna Carla, w roku 1780 nabył ją Daniel Ludwig Wedel.
