JACHMANN EDUARD KARL, kontradmirał, dyrektor stoczni
| < Poprzednie | Następne > |
EDUARD KARL EMANUEL JACHMANN (2 III 1822 Gdańsk – 23 X 1887 Oldenburg), kontradmirał, dyrektor Stoczni Królewskiej, były patron gdańskiej ulicy. Syn pedagoga Reinholda Bernharda Jachmanna ( Conradinum). Był uczniem gimnazjum w Kwidzynie, następnie (wbrew woli ojca) jungą na gdańskim statku handlowym. Po nauce w latach 1842–1843 w Szkole Nawigacyjnej został szturmanem. W okresie 1844–1848 służył na korwecie „Amazone” na Morzu Śródziemnym i u wybrzeży Ameryki, od 1845 porucznik, dowódca ww. korwety, w latach 1849–1852 dowodził flotyllą kanonierek w Stralsundzie, przeszedł do pracy w Ministerstwie Spraw Wojskowych. Od 1851 działał w Gdańsku, organizując warsztaty naprawcze i bazę dla pruskiej floty wojennej, od 29 X 1854 do 31 XII 1856 był dyrektorem Stoczni Królewskiej.
W latach 1859–1862 w stopniu komandora dowodził korwetą „Thetis” w wyprawie do Azji Wschodniej i Chin. W 1864 w wojnie z Danią dowódca sił morskich na Bałtyku ( „Nymphe”), od 17 III 1864 kontradmirał. Następnie dowódca bazy morskiej w Kilonii. Od 1867 pełnił obowiązki dyrektora departamentu pruskiej admiralicji, w czasie wojny prusko-francuskiej w okresie 1870–1871 dowodził flotą na Morzu Północnym. W 1874 podał się do dymisji i przeszedł na emeryturę. Autor m.in. Allgemeine Grundzüge einer Flotten-Taktik nach der Holländischen Taktik des Ritter von Kingsbergen (1850). Miał w Gdańsku ulicę swego imienia (Jachmannstraße, obecnie Towarowa).
W 1852 w Trutenau pod Królewcem poślubił swoją kuzynkę Annę (1831–1912), córkę Moritza Juliusa Jachmanna (1799–1873). Miał córkę oraz trzech synów, z których Siegfried Carl Ulfred (1867–1945) został kontradmirałem.
