ZERNECKE JOHANN SAMUEL, przedsiębiorca, radny
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN SAMUEL ZERNECKE (17 II 1778 Gdańsk – 29 V 1861 Gniezno), przedsiębiorca, radny Gdańska. Syn burmistrza Daniela Andreasa Zerneckego. 8 IV 1795 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, w 1797 był uczestnikiem antypruskiego spisku Gottfrieda Beniamina Bartholdy’ego. W okresie I Wolnego Miasta Gdańska był reprezentantem Kwartału Szerokiego, pełniąc z jego ramienia funkcję kapitana miejskiej straży obywatelskiej. W 1817 członek Rady Miejskiej, zastępca szefa jej protokolantów.
29 VIII 1804 zawarł w kościele Najświętszej Marii Panny związek małżeński z córką kupca Heinricha Adolpha von Wagenfeldta (29 VIII 1747 ‒ 25 II 1809) (syna Johanna Adolpha von Wagenfelda, pruskiego rezydenta w Gdańsku w 1740–1750 i Anny Euphrosiny, córki Maximiliana Dietricha Freislicha), od 31 VII 1780 posiadającego kupieckie obywatelstwo Gdańska, od 1790 konsula Niderlandów w Gdańsku, Heinricha Adolpha von Wagenfeldta (29 VIII 1747 ‒ 25 II 1809), panną Caroliną Auguste (6 I 1787 Gdańsk – 4 II 1842 Mogilno, pochowana 13 II 1842 Gdańsk), której zmarła w 1803 siostra Henrietta Luise była żoną Jakoba Kabruna.
Zgodnie z testamentem teścia (z 5 IX 1807) wraz ze swoim bratem Danielem Gottfriedem dziedziczył firmę H.A. Wagenfeld & Co., w tym rafinerię cukru trzcinowego przy Böttchergasse (ul. Bednarska) na Starym Mieście. Od 26 II 1814 wraz z małżonką Karoline Auguste Wagenfeldt był jej właścicielem, należąca do niego posesja składała się – oprócz zabudowań fabrycznych w kamienicy przy tej ulicy i wielkiego młyna w kamienicy naprzeciwko - także z placu przy tej ulicy nr 13 oraz gruntu przy Pfefferstadt (ul. Korzenna). W 1828 odprzedał te nieruchomości George’owi Josephowi Mallionowi za 8000 talarów (a ten z kolei we wrześniu 1838 Heinrichowi Burkhardowi Abeggowi). Posiadał też parcelę ogrodniczą za Bramą Oliwską. Mieszkał do 1824 we własnym domu przy Heilige-Geist-Gasse 1005 (ul. św. Ducha 37/39), gdzie prowadził kantor firmy, po teściu posiadał także do około 1854 sąsiednią kamienicę (1004, obecnie nr 41/43). Z bratem Danielem Gottfriedem był też dzierżawcą majątku Maćkowy. Ok. 1831 założył w Berlinie fabrykę wyrobów ze srebra. Był bibliofilem, swój księgozbiór znaczył drzeworytowym ekslibrisem herbowym.
Syn Friedrich August (ur. 1814) mieszkał w USA, córka Augusta (7 X 1806 Gdańsk – 10 IV 1878 Poznań) od 17 IV 1833 była żoną poślubionego w Neustadt/Warthe (Nowe Miasto nad Wartą) Ernsta Alberta Müllera, druga Julia (1816–1895) od 1848 była żoną Gotthilffa Juliusa Müllera, syn Hermann (ur. 1821) przeniósł się do Poznania. We wczesnym dzieciństwie zmarli: Karolina Wilhelmina (1807 – 1814), Louise Amalia (1814) i Karl Ludwig (1814). Żona oraz zmarłe dzieci pochowane zostały w grobowcu rodziny Wagenfeldt na cmentarzu Zbawiciela na Chełmie. W zbiorach PAN Biblioteki Gdańskiej zachowała się jego graficzna podobizna oraz znaki własnościowe jego biblioteki: ekslibris i superekslibris.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 374.
Dzienis Helena, Ślady rodziny Zernecke w zbiorach Biblioteki Gdańskiej, „Libri Gedanenses” , t. 32/32, 2015, s. 30.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd.5, 102, 283.
Zernecke Walter, Geschichte der Familie Zernecke: eines Raths-Geschlechts der ehemaligen freien Städte Danzig und Thorn, Graudenz 1900, s. 378–379.
