SZCZODROWSKA-PEPLIŃSKA ELŻBIETA, artystka rzeźbiarka
| < Poprzednie | Następne > |
ELŻBIETA SZCZODROWSKA-PEPLIŃSKA (5 IX 1921 Tczew – 30 V 2009 Sopot), artysta rzeźbiarz, pedagog. Od 1934 roku w Gdańsku. W 1937 rozpoczęła naukę w Pomorskiej Szkole Sztuk Pięknych Wacława Szczeblewskiego w Gdyni. W okresie 1945–1949 studiowała rzeźbę u prof. Mariana Wnuka w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Sopocie ( Akademia Sztuk Pięknych). Wystawiała w Sopocie w latach 1958, 1968 i 1969, 1964 – 65 w NRD, Danii, Francji, Lublinie w 1969, Muzeum Stutthof w Sztutowie od 1970. w 1952–1976 nauczała rzeźby w Liceum Plastycznym w Gdyni-Orłowie. Posługiwała się rozpoznawalnym stylem, prace w metalu, drewnie, odlewy w cemencie, nawiązywały często do przeżyć jej i rodziny w czasie II wojny światowej. Cykl poświęcony martyrologii znajduje się na stałej wystawie w Muzeum Stutthof w Sztutowie.
Z mężem Robertem Peplińskim (1 III 1941 Tczew – 9 XII 2015 Wejherowo) stworzyła m.in.: tabernakulum, chrzcielnicę, elementy ołtarzowe oraz drzwi z brązu (od strony ul. Mniszki) w kościele św. Brygidy (po 1970), figurę Chrystusa Ukrzyżowanego w kościele św. Andrzeja Boboli (1973), cykl rzeźb ołtarzowych oraz ambonę w kościele św. Franciszka (1974–1975), poza Gdańskiem po roku 1970 powstały rzeźby do kaplicy kościoła Sióstr Niepokalanek w Kościerzynie i kościoła parafialnego w Jodłownie koło Kolbud. W 1980 roku zaprojektowała i wykonała z mężem rzeźby w dolnej partii pomnika Poległych Stoczniowców w Gdańsku. Pośmiertnie uhonorowana Medalem Księcia Mściwoja II w 2015 roku. Pochowana na cmentarzu komunalnym przy ul. Malczewskiego w Sopocie (grób jej męża znajduje się na cmentarzu parafialnym przy ul. 30 stycznia w Tczewie).
