GODYCKI-ĆWIRKO TADEUSZ, profesor Politechniki Gdańskiej
TADEUSZ GODYCKI-ĆWIRKO (20 I 1926 Kaczanowicze koło Nieświeża (obecnie Białoruś) – 2 III 2020 Gdańsk), profesor Politechniki Gdańskiej (PG). Syn Józefa i Heleny z domu Muzyk (1888–1958). Szkołę podstawową i trzy klasy gimnazjum ukończył w Nieświeżu, maturę zdał w Rzeszowie. W latach 1944–1948 służył w II Armii Wojska Polskiego, podporucznik artylerii w 2. Dywizji Piechoty, brał udział w działaniach II wojny światowej. W 1948 absolwent I Męskiego Gimnazjum i Liceum im. Stanisława Konarskiego w Rzeszowie.
W Gdańsku od 1948, uczył się w wieczorowej Wyższej Szkole Inżynierskiej, pracował jako technik budowlany przy odbudowie Stoczni Gdańskiej, następnie jako kierownik budowy Stoczni Północnej. W 1954 ukończył Wydziału Budownictwa Lądowego PG (zob. Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska PG), magister inżynier. W latach 1952–1963 pracował na PG, od 1963 do 1985 na Politechnice Łódzkiej (PŁ). Od 1962 doktor, na podstawie rozprawy Żelbetowe belki-ściany (na Wydziale Budownictwa Lądowego PG, promotor: prof. Bronisław Bukowski). Od 1966, na podstawie dorobku i rozprawy Ścinanie w żelbecie, doktor habilitowany (przewód na Politechnice Wrocławskiej). Od 1963 docent, od 1972 profesor nadzwyczajny, od 1985 profesor zwyczajny.
Na uczelni w Łodzi pełnił funkcje: w latach 1973–1975 dziekana Wydziału Budownictwa i Architektury, dyrektora Instytutu Budownictwa, w 1968–1985 kierownika Katedry Budownictwa Żelbetowego w Instytucie Inżynierii Budowlanej. W latach 1985–2012 ponownie zatrudniony na PG, gdzie w 1986–1990 był kierownikiem Katedry Konstrukcji Betonowych i Technologii Betonu na Wydziale Budownictwa Lądowego, w tych samych latach był kierownikiem Instytutu Technologii i Materiałów Budowlanych, w 1990–1997 kierownikiem Katedry Budownictwa Ogólnego i Betonowego, Katedry Konstrukcji Betonowych. Stworzył Regionalne Laboratorium Budownictwa na Wydziale Budownictwa Lądowego. Od 1996 na emeryturze. Pracował na stanowisku profesora zwyczajnego na Uniwersytecie Technologiczno-Przyrodniczym im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich w Bydgoszczy.
Specjalista w zakresie budownictwa, w specjalności konstrukcje budowlane. Był twórcą szkoły naukowej w zakresie konstrukcji betonu. Współautor patentu „Strop do budynków mieszkalnych i sposób wykonywania stropu w budynkach mieszkalnych” (1985). Był ekspertem i projektantem 16 konstrukcji budowlanych: mieszkalnych, sakralnych i przemysłowych, m.in. zastosowanej pierwszej w kraju technologii płyta–słup na osiedlu Widzew w Łodzi, bazyliki w Licheniu (1994–2004), osiedla Witawa w Gdyni i budynków mieszkalnych „Horyzont” w Gdańsku- Przymorzu (Wielkim) przy ul. Obrońców Wybrzeża. W latach 2008–2009 był weryfikatorem konstrukcji z żelbetu Hali Widowiskowo-Sportowej Ergo Arena. Autor kilkudziesięciu ekspertyz i ponad 200 budowlanych orzeczeń, m.in. w Gdańsku tunel po Martwą Wisłą (2008), rewitalizacji Bramy Zielonej (2002), konstrukcji dachu kościoła św. Katarzyny po pożarze w 2006, w Gdyni dachu z żelbetu Muzeum Emigracji (2013). Autor czterech monografii, m.in. Ścinanie w żelbecie (Warszawa 1968), sześciu skryptów, m.in. Morfologia rysunku w konstrukcjach z betonu (Białystok 1992).
Członek Wydziału IV (Nauk Technicznych) Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej Polskiej Akademii Nauk. W latach 1960–2020 członek Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa, od 1990 do 1993 przewodniczący Komitetu Nauki, od 2002 członek honorowy. Członek Łódzkiego Towarzystwa Naukowego, International Association for Bridge and Structure Engineering JA, International Federation for Housing and Planning (IFHP). Honorowy profesor Politechniki Krakowskiej (2005), doktor honoris causa Politechniki Łódzkiej (2006).
Odznaczony m.in.: Krzyżem Kawalerskim (1973), Krzyżem Oficerskim (1985) i Krzyżem Komandorskim (2002) Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1984), Srebrnym Medalem „Zasłużonym na Polu Chwały” (1946), Medalem Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa im. prof. Stefana Kaufmana (1996), Medalem Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa im. prof. Romana Ciesielskiego (2013), Złotym Medalem Za Zasługi dla Politechniki Gdańskiej (2006), Medalem Prezydenta Miasta Gdańska (2006), Złotą Odznaką Naczelnej Organizacji Technicznej (1973), Złotą Odznaką Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa (1975). Żonaty był z Krystyną z domu Nagrodzką, prof. dr hab. inż. w Katedrze Konstrukcji Betonowych na Wydziale Inżynierii Lądowej i Środowiska PG. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko.
Bibliografia:
Ulańska Danuta, Kaliński Wiesław, Profesor Tadeusz Godycki-Ćwirko – wybitny naukowiec i inżynier, „Kwartalnik Łódzki”, nr 3/2019, s. 34–36.
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska. Księga jubileuszowa, red. Bożysław Bogdaniuk, Gdańsk 2005, s. 458.
