MŚCIWOJ I
| < Poprzednie | Następne > |
MŚCIWOJ I (zm. 1 V 1217/1220), z dynastii Sobiesławiców. Młodszy brat Sambora I, po którym około 1205 roku objął rządy na Pomorzu Wschodnim. W roku 1210, nie doczekawszy się pomocy zwierzchnika, księcia krakowskiego, skapitulował w Gdańsku przed królem duńskim Waldemarem II, który zachował go przy władzy. W 1212 powrócił pod zwierzchnią władzę księcia krakowskiego. Wspierał prowadzących misję w Prusach cystersów z klasztoru w Oliwie. W tym samym roku z żoną Swinisławą fundował klasztor norbertanek (premonstratensek) w Żukowie pod Gdańskiem. Pierwszemu biskupowi Prus Chrystianowi przekazał (choć niewykluczone, że uczynił to dopiero jego syn Świętopełk) gród Santyr na prawym brzegu Wisły dla wspomożenia pruskiej misji chrześcijańskiej. Pochowany w klasztorze w Oliwie, pozostawił synów Świętopełka, Warcisława I, Sambora II i Racibora.
