SAMBOR I

< Poprzednie

Następne >

Dokument fundacyjny klasztoru cystersów w Oliwie z 1186 wystawiony przez Sambora, interpolowany (sfałszowany przez późniejsze dopiski) w latach 40. XIII wieku

Sambor I, miedzioryt z 1749, wzorowany na malowidle Hermana Hana (Hahna)

SAMBOR I (zm. przed 1205), namiestnik gdański, z dynastii ► Sobiesławiców. Domniemany najstarszy syn ► Sobiesława I. W 1186 ufundował w rodzinnych posiadłościach w ► Oliwie ► klasztor cystersów, przekazując na jego uposażenie także 10. część dochodów z portu gdańskiego i karczem w Gdańsku. Pod koniec życia rozciągnął władzę na południową (świecko-lubiszewską) część Pomorza Wschodniego, wcześniej zarządzaną przez takiego jak on namiestnika książąt polskich Grzymisława. Stworzył tym samym obszar, na którym od roku 1227 samodzielnie rządzili jego rodowcy, książęta gdańscy.

Pochowany w klasztorze oliwskim. Pozostawił syna Sobiesława II, który nie przejął władzy po ojcu, książę krakowski Leszek Biały wyznaczył bowiem na namiestnika Pomorza Wschodniego brata Sambora I, ► Mściwoja I. Na czas działalności Sambora przypadają początki osiedlania się w Gdańsku kupców niemieckich (► Stare Miasto) i fundacja ► kościoła św. Mikołaja. [BŚ]