GRODDECK GABRIEL, profesor Gimnazjum Akademickiego
| < Poprzednie | Następne > |
GABRIEL GRODDECK (Grodek; 7 I 1672 Gdańsk – 12 IX 1709 Gdańsk), uczony. Syn Albrechta Groddecka. Od lutego 1686 wraz z bratem Abrahamem uczeń Gimnazjum Akademickiego, w trakcie nauki wygłaszał już mowy po grecku i po łacinie. Od 11 II 1688 z braćmi Abrahamem i Karolem, jako stypendyści gdańskiej Rady Miejskiej, wpisany został na listę studentów uniwersytetu w Królewcu. Od 1692 studiował prawo na uniwersytecie w Lipsku, już 26 I 1693 uzyskał magisterium, w tym samym roku uzyskał doktorat z hebraistyki (De antiquorum Hebraeorum purgatinibus castitatis exercitatio), a w 1695 habilitację (Caeremonia palmarum apud ludaecos in festo tabernaculorum solennis). W latach 1693–1697 przebywał w Paryżu, odbywając podróże naukowe po Niderlandach, Anglii i Włoszech, wszędzie nawiązując kontakty z czołowymi wówczas orientalistami.
1 V 1697 wrócił do Lipska, od następnego roku profesor literatury talmudycznej i języków orientalnych na tamtejszym uniwersytecie i członek miejscowego Towarzystwa Naukowego (Collectio Actorum Eruditorum Lipsiensis). W 1699 został asesorem lipskiego uniwersytetu, 10 XII 1699, odpowiadając na zaproszenie gdańskich władz, objął katedrę filozofii praktycznej w gdańskim Gimnazjum Akademickim i stanowisko bibliotekarza Biblioteki Rady Miejskiej. Jego powrót do Gdańska uczcili gratulacyjnymi wierszami koledzy Carl Luwik Wahl (1681–1708) (wnuk burgrabiego Johanna Wahla po synu Heinrichu) i późniejszy sekretarz miasta Gdańska Johann Georg Rosenberg (1680–1731) . Na krótko przed śmiercią wykładał także filozofię teoretyczną. Od 1701 członek zamiejscowy Królewskiej Akademii Nauk w Berlinie (Königlich Preuẞische Sozietät der Wissenschaften). Był korespondentem lipskiego czasopisma naukowego „Acta Eruditorum” oraz ukazującego się w Lubece czasopisma „Nova Literaria Maris Baltici”. Autor prac związanych z zagadnieniami językowymi, religijnymi, filozoficznymi, historycznymi i prawniczymi, utworów żałobnych (np. po śmierci leakrza Christiana Bucky, jeden z autorytetów ówczesnych gdańszczan.
Od 11 I 1701 żonaty był z poślubioną w kościele NMP Euphrozyną Elisabethą (ochrzczona 22 VII 1681 w kościele NMP – 14 II 1709 Gdańsk), córką fizyka miejskiego Christophera Gottwaldta, z okazji ślubu pieśń weselną napisał Karl Benjamin Gottwald, brat panny młodej. Zmarł z żoną i dziećmi podczas epidemii ( epidemie nowożytne), przeżył jedynie syn Gabriel (ur. 14 X 1701 Gdańsk), od 1708 uczeń Gimnazjum Akademickiego, od 1721 student prawa uniwersytetu w Halle, od 1722 w Lipsku, następnie dyplomata w służbie cesarza Karola VI Habsburga.
Bibliografia:
Kotarski Edmund, Gdańska poezja okolicznościowa XVII wieku, Gdańsk 1993 (przez indeks).
Nadolski Bronisław, Wyjazdy młodzieży gdańskiej na studia zagraniczne w XVII wieku, „Rocznik Gdański”, t. 24, 1966, s. 212.
Pszółkowska Lidia Z., Groddeck Gabriel, w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. 2, Gdańsk 1993, s. 114-115.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf-Schwentine 1986-1992, Bd. 5, 55.
