KURSKI JAROSŁAW, dziennikarz
| < Poprzednie | Następne > |
JAROSŁAW KURSKI (ur. 18 VII 1963 Gdańsk), dziennikarz. Syn Anny Kurskiej i Witolda Kurskiego, docenta na Wydziale Okrętowym Politechniki Gdańskiej, starszy brat Jacka Kurskiego. W 1982 absolwent III Liceum Ogólnokształcącego, w szkole założyciel i pierwszy wydawca podziemnej gazetki uczniowskiej „BIT. Biuletyn Informacyjny Topolówka”. W 1989 ukończył prawo na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Działacz opozycyjny w czasach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, w latach 1979–1989 członek Ruchu Młodej Polski, w 1980–1990 instruktor w niezależnym ruchu harcerskim KIHAM (Krąg Instruktorów Harcerskich im. Andrzeja Małkowskiego), w 1985–1989 redaktor Biuletynu Informacyjnego „Solidarności”.
W marcu 1983 aresztowany pod fałszywym zarzutem czynnej napaści na funkcjonariusza Milicji Obywatelskiej. Po trzech miesiącach zwolniony z aresztu śledczego przy ul. Kurkowej. W okresie 1987–1989 korespondent hiszpańskiej agencji EFE, a w 1989–1991 dziennikarz „Tygodnika Gdańskiego”. Od 15 X 1989 do 31 VII 1990 rzecznik prasowy Lecha Wałęsy. W 1994–1997 prowadził audycję Rozmowy Jedynki w programie I Telewizji Polskiej, w 2006–2007 poranne edycje w radiu Tok FM. Od 1991 dziennikarz „Gazety Wyborczej”, od 1994 w Warszawie, a od stycznia 2007 zastępca redaktora naczelnego „Gazety Wyborczej”, od czerwcu tego roku pierwszy zastępca.
Autor krytycznej książki o Lechu Wałęsie Wódz (1991, wydanie w USA Lech Wałęsa. Democrat or dictator? 1992), biografii Jan Nowak Jeziorański. Emisariusz wolności (Warszawa 2005) i Pokój z widokiem na historię. Biografia intelektualna Raymonda Arona (Wołomin 2005), ponownie o Lechu Wałęsie: Wódz. Mój przyczynek do biografii (Warszawa 2008), książki o trudnym dochodzeniu do żydowskich korzeni rodziny matki Dziady i dybuki (2022). Odznaczony między innymi francuskim Krzyżem Kawalerskim Orderu Legii Honorowej (2013), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2014).
