REDUTA PŁOŃSKA
| < Poprzednie | Następne > |
REDUTA PŁOŃSKA (Rückfort), historyczna nazwa terenu na zachodnim krańcu Płoni Małej, między Martwą Wisłą i Rozwójką, w miejscu ujścia Czarnej Łachy. W XVI wieku karczma, od nazwiska właściciela zwana Rickfort (1574, polski Rykfort 1626), Rückfort; do roku 1946 nazwę tę nosiła obecna ul. Tarcice. W roku 1656 w pobliżu karczmy, na wale wiślanym z 1. połowy XIV wieku, powstała Śluza Rykforcka (Rückforter Schleuse). W 1733 w rejonie Reduty Płońskiej miała miejsce regulacja wód (zmiana przebiegu koryta Wisły). Na przełomie 1806/1807 władze, w ramach przygotowań do obrony Gdańska przed wojskami napoleońskimi, obok śluzy wybudowały szaniec, w okresie I Wolnego Miasta Gdańska rozbudowany przez Francuzów w Fort Lacoste ( fortyfikacje), w 2. połowie XIX wieku przebudowany na Fort Kalkreuth, rozebrany w 1927. Włączona do Gdańska w 1877 roku wraz z całym pasem wzdłuż Wisły na wschód od Siennej Grobli. W 1946 roku Zarząd Miasta Gdańska nadał jej nazwę „Reduta Plenichowska”, obecna obowiązuje od 1949.
