MATZKO EMANUEL GOTTHILF, kupiec, radny
| < Poprzednie | Następne > |
EMANUEL GOTTHILF LEBRECHT MATZKO (8 VIII 1822 Gdańsk – 29 V 1890 Gdańsk), kupiec, radny Gdańska. Syn kupca Johanna Gottlieba Matzko (1780–1846) producenta i sprzedawcy wyrobów lnianych oraz bawełnianych przy Tobiasgasse 1864 (ul. Tobiasza 34). Po śmierci ojca przejął jego firmę, sprzedał ją po 1854 roku i nabył od wdowy Cathariny Zimmermann-Löwens
(26 III 1790 – 26 XI 1864 Gdańsk), założony w 1808 przez jej zmarłego męża Jacoba Löwensa (11 VIII 1772 Gdańsk – 9 IX 1839 Gdańsk) mały browaru i destylatornię alkoholu przy Altstädtischer Graben 1290-1291 (ul. Podwale Staromiejskie 28; w pobliżu Haustor, obecnie ul. U Furty).
W powstałej firmie „L.Matzko” wedle własnej receptury produkował „Danziger Likör L.Matzko”, sprzedawany w litrowych firmowych prostokątnych butelkach, oznakowanych napisem „L. Matzko”. Sprzedaż prowadzono w jego firmowym sklepie z wyrobami alkoholowymi, także w lokalach gastronomicznych, cukierniach oraz sklepach różnej kategorii. Obok wyrobów alkoholowych firma wytwarzał butelkowane napoje owocowe, sprzedawała także 10% ocet spirytusowy w butelkach do użytku w gospodarstwach domowych oraz w ilościach hurtowych w beczkach dla firm, wykorzystujących ocet do produkcji przetworów warzywnych. Nie mając męskiego potomka sprzedał firmę wraz z recepturą likieru 3 IV 1882 Carlowi Richardowi Marzahn.
W latach 1865–1874 był radnym Gdańska, od 1875 do 1889 nieetatowym radcą miejskim. Członek Zarządu „Danziger Hypotheken-Verein” (Gdański Związek Hipoteczny), od 1870 gdańskich lóż „Einigkeit” i „Eugenia” ( wolnomularstwo). Mieszkał do czasu zakupu firmy od Cathariny Zimmermann w domu ojca przy ul. Tobiasza 34, do czasu sprzedaży firmy w budynku zakładowym „L.Matzko”, następnie jako rentier przy Lastadie 39a (ul. Lastadia).
Od 1853 roku żonaty był z Friederiką Amalią Schaffranski (zm. przed 1890). Ojciec Elisabeth (zm. 1927), zamieszkałej w 1882 z ojcem przy Lastadii 39a, w 1892 przy Holzmarkt 7 (Targ Drzewny), w 1908 przy Schäferei 12/14 (ul. Szafarnia), w 1914–1926 przy Lastadii 1.
