KAUTZ NATHANAEL FRIEDRICH, pastor kościoła św. Jana

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Nathanael Friedrich Kautz, rytował Matthaeus Deisch, wedle Jacoba Wessela, 1765

NATHANAEL FRIEDRICH KAUTZ (Kantz; 5 VII 1714 Gdańsk – 22 X 1775 Gdańsk), teolog, historyk, pastor kościoła św. Jana. Syn Johanna Friedricha (11 XII 1684 Gdańsk – 1772 Gdańsk), w 1697 zapisanego do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, następnie po studiach od 1711 kaznodziei w kościele św. Barbary i w Domu Dobroczynności.

Od 1728 uczeń gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, ukończył studia teologiczne w Lipsku. Zweryfikowany 1 VII 1740 przez Ministerium Duchowne jako kaznodzieja. W latach 1742–1743 był kaznodzieją w gdańskim Domu Dobroczynności, w 1743–1744 kaznodzieją w Tujsku (Tiegenort). Od 1744 diakon w gdańskim kościele św. Jana, od 1757 do śmierci pastor tego kościoła.

Autor między innymi De religionis christianae in Polonia initiis dissertationem Praeside Godofr. Lengnich... (Gedani 1734); Praecipua ac publica Religionis Evangelicae in Polonia fata sub Sigismundo I. Sigismundo Augusto et Henrico Valesio Regibus auctore... (Hamburgi 1738) oraz wygłoszonej przez siebie 20 III 1759 w kościele Najświętszej Marii Panny mowy na pogrzebie Jacoba Theodora Kleina (1759).

Od 1734 żonaty był z Florentyna Agathą (1723 Gdańsk – pochowana 25 II 1789 Gdańsk), córką profesora Gimnazjum Akademickiego Carla Ludwiga Hoheisela, która w roku śmierci wpłaciła 500 florenów do kasy wdów po gdańskich duchownych. Ojciec Joachima (ur. 1744 Gdańsk). Do 1945 jego portret, autorstwa Jacoba Wessela, wisiał na północnej ścianie chóru kościoła św. Jana, nad drzwiami wejściowymi do Biblioteki Zachariasa Zappio, obecnie zaginiony. Wykonany według tego obrazu przez Matthaeusa Deischa w 1765 miedzioryt, który wisiał w tzw. dużej zakrystii (obecnie Kaplica Najświętszego Sakramentu), znajduje się w Bibliotece Gdańskiej PAN. JANSZ

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania