GRIMSMANN WILHELM KRYSTIAN, drukarz, dziennikarz, działacz gdańskiej Polonii
| < Poprzednie | Następne > |
WILHELM KRYSTIAN GRIMSMANN (8 XI 1883 Eddelak, Szlezwik-Holsztyn – 22 III 1940 Stutthof), drukarz, dziennikarz, działacz polonijny. Syn szewca Petera i Józefy z domu Kozłowskiej. Po śmierci ojca od 1887 z matką mieszkał w Gnieźnie, gdzie ukończył szkołę powszechną i podjął naukę drukarstwa. W 1903 powołany do służby wojskowej, skierowany do Gdańska, pozostał w nim na stałe.
Działał w gdańskich organizacjach polonijnych, między innymi Towarzystwie Śpiewaczym „Lutnia”, Towarzystwie Ludowym „Jedność”, w Towarzystwie Młodzieży Kupieckiej, którego w 1908 był współzałożycielem, a w 1911 prezesem. W 1904 podjął pracę w „Gazecie Gdańskiej”, początkowo jako zecer, od lipca 1912 jako etatowy pracownik. W okresie II Wolnego Miasta Gdańska w latach 1921–1939 redaktor działu lokalnego „Gazety Gdańskiej” oraz redaktor odpowiedzialny za niemiecką mutację pisma „Deutsche Morgenausgabe. Gazeta i Dziennik Gdański”. Współpracował z redakcjami innych polskich pism wydawanych w Gdańsku. Sześciokrotnie stawał przed sądem gdańskim za rzekome znieważenie władz senackich przez polskie pisma. Był członkiem wielu organizacji grupujących gdańską Polonię, między innymi współzałożyciel w 1919 Towarzystwa Śpiewu Moniuszko, w 1927 jego wiceprezes. Od 8 I 1920 wiceprezes, od 11 VII 1920 do 4 VIII 1924 i w 1927 prezes Towarzystwa Śpiewaczego Lutnia w Gdańsku. 26 VI 1920 z jego inicjatywy utworzono VI Okręg Gdański Pomorskiego Związku Śpiewaczego (podlegający Związkowi Śpiewaczemu w Toruniu), był do 1923 jego pierwszym prezesem (pozostał w Zarządzie). Z żoną Anną w 1926 był członkiem Towarzystwa Śpiewu Kościelnego Cecylia w Gdańsku. Od 1923 był też działaczem Macierzy Szkolnej.
W 1927 z ramienia Gminy Polskiej wszedł do pierwszej Rady Głównej Związku Towarzystw Polskich w Gdańsku, od tego roku był członkiem Zarządu Okręgu Gdańskiego „Sokoła”. Mieszkał w 1927 przy Pffeferstadt 50 (ul. Korzenna).
Przed wybuchem II wojny światowej wyjechał z Gdańska do Warszawy. W grudniu 1939 powrócił do Gdańska, aresztowany w początkach 1940, rozstrzelany w obozie Stutthof wraz z jednym z synów, Zygmuntem, absolwentem Gimnazjum Polskiego, pracownikiem Poczty Polskiej w Gdańsku, 1 IX 1939 więzionym w Victoriaschule, pracującym przy porządkowaniu terenu walk na Westerplatte i osadzonym w obozie Stutthof. Żona Anna z Mrozewskich, między innymi działaczka żeńskiej drużyny „Sokoła” w Gdańsku, zginęła 28 III 1943 w Ravensbrück.
