FIDALKE JOHANN, pastor kościoła św. Bartłomieja
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN FIDALKE (30 VII 1703 Gdańsk – 19 IX 1763 Gdańsk?), pastor
kościoła św. Bartłomieja, orientalista. Syn kupca Matthiasa i Dorothei Erdmann. Uczeń szkoły mariackiej, następnie Gimnazjum Akademickiego. Od 1723 studiował teologię na uniwersytecie w Rostoku, od 1725 teologię i język hebrajski na uniwersytecie w Lipsku. W 1727 obronił tam pracę magisterską poświęconą tematyce biblijnej i językowi hebrajskiemu Theocratiam Iudaicam ex historia sacra et antiqvitatum monumentis delineat (1728). Zweryfikowany jako kaznodzieja 12 V 1730. Od 1732 był profesorem greki i języków orientalnych w Gimnazjum Akademickim. Autor wielu dysertacji, między innymi Historiae infanticidii Herodis... (1738) czy De more Hebraeorum reficiendi lugentes epulo (1741).
Od 1743 do śmierci pastor kościoła św. Bartłomieja. Posiadał bogatą bibliotekę obejmującą około 11.000 woluminów, książki opatrywał własnym ekslibrysem. Zbiór obejmował pisma teologiczne, historyczne, filologiczne, wyróżniał się dużą ilością słowników oraz prac z zakresu judaistyki i orientalistyki. Od 26 XI 1737 żonaty był z Anną Renatą Erdmann.
Nie powiodły się podejmowane po jego śmierci, zwłaszcza przez Michaela Christopha Hanowa i Ernsta Augusta Bertlinga, próby zakupu pozostawionego zbioru książek do Biblioteki Miejskiej. W latach 1764–1766 zbiór ten sprzedano podczas czterech aukcji, część nabył Johann Uphagen.
