GÓRECKI MARIAN, ksiądz, patron gdańskiej ulicy
< Poprzednie | Następne > |
MARIAN GÓRECKI (21 V 1903 Poznań – 22 III 1940 Stutthof), ksiądz, patron gdańskiej ulicy. Syn Tomasza i Petroneli z domu Szekiełd. Jako siedemnastolatek ochotnik w wojnie polsko-rosyjskiej. W latach 1923–1928 studiował w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu, święcenia kapłańskie otrzymał 1 VII 1928 roku. Do sierpnia 1929 wikariusz parafii w Lesznie, od września prefekt w Seminarium Nauczycielskim w Koźminie, w okresie 1932–1933 prefekt Państwowego Seminarium Nauczycielskiego w Wolsztynie.
Od 1933 roku w Gdańsku, gdzie przybył na prośbę bp. Eduarda O’Rourkego, rektor polskiej kaplicy Matki Boskiej Częstochowskiej w Nowym Porcie w byłych koszarach (Neufahrwasser-Kaserne), gdzie też mieszkał. Od 16 XI 1933 prefekt i nauczyciel religii w Gimnazjum Polskim, przez dwa lata (1934–1936) kapelan pomocniczy Wojskowej Składnicy na Westerplatte.
Aresztowany 1 IX 1939 roku, przetrzymywany w Victoriaschule, więzienie więzień obozu Stutthof. Według relacji ks. Alfonsa Muzalewskiego uległ w obozie chwilowemu załamaniu, przyznając się do rzekomego przechowywania broni w swojej kaplicy w Nowym Porcie. Rozstrzelany, zwłoki ekshumowano w roku 1946 i pochowano na cmentarzu na Zaspie. Beatyfikowany 13 VI 1999 przez papieża Jana Pawła II w Warszawie, w grupie 108 męczenników II wojny światowej (zob. ks. Józef Paner).
Od 25 IX 1990 roku jego imię nosi ulica w Nowym Porcie (wcześniej Kirchenstraße i ul. Kazimierza Łowczyńskiego), 23 II 2002 poświęcono tamże (między ul. Wolności a Marynarki Polskiej) wzniesiony na jego cześć pomnik, od 18 IX 2020 jego imię nosi tramwaj typu AlstomNGd99 nr 1003.