HECKER JOHANN, astronom, rajca
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN HECKER (22 V 1625 Gdańsk – 27 VIII 1675 Gdańsk), astronom, rajca Starego Miasta Gdańska. Pochodził z rodziny przybyłej z Kolonii, spowinowaconej z rodziną Jana Heweliusza (poprzez jego matkę Kordulę z Heckerów (1592–1653)). Syn Johanna (23 III 1603 Gdańsk – 6 XI 1668 Gdańsk), ławnika (od 1633) i rajcy (od 1643) Starego Miasta oraz jego pierwszej żony Ursuli (zm. 9 XII 1637), córki Dionysiusa Domkego. Brat Nathanaela (7 II 1627 Gdańsk – 26 VIII 1680) sekretarza (1658) i ławnika (od 1677) Starego Miasta.
W 1640 roku uczeń Gimnazjum Akademickiego, od roku 1642 studiował na uniwersytecie w Królewcu. Odbył podróż po niemieckich ośrodkach naukowych, przebywał też w Lejdzie (1645). W Gdańsku od roku 1651 był rajcą Starego Miasta, w latach 1654–1664 seniorem tamtejszego kolegium ławniczego i komisarzem wojennym. Prowadził obserwacje astronomiczne, wykorzystywane przez Jana Heweliusza, z którym współpracował. W 1672 opublikował Mercurius in sole seu admonitio…, gdzie nawoływał do obserwacji przejścia Merkurego przez tarczę słoneczną w 1674 i poprzez to wykazanie słuszności ustaleń Keplera. 25 II 1660 otrzymał w Gdańsku od króla Jana Kazimierza polskie szlachectwo, przyjmując herb Heweliuszów (stojący na jednej nodze żuraw z kamieniem).
Po raz pierwszy żonaty był od 29 XII 1653 z Katheriną (zm. 19 IV 1666), córką ławnika Starego Miasta Davida Kohl, wdową po Georgu Berendtcie, po raz drugi od 2 VI 1667 z Konstancją (zm. 22 IV 1673), córką Johanna (Hansa) Fischera. Ojciec między innymi urzędników Starego Miasta: Johanna Carla (1668 Gdańsk – 4 IV 1718 Gdańsk) ławnika (od 1697), rajcy (od 1710) i sędziego (w 1712 i 1716), żonatego z Dorotheą Constantią, siostrą burmistrza Gdańska Johanna Gotffrieda von Diesseldorf oraz Constantina Gabriela.
Pochowany w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny.
