SZKUTA, SZKUTA KONNA
| < Poprzednie | Następne > |
SZKUTA, SZKUTA KONNA, pierwszy miejski środek komunikacji w Polsce, uruchomiony w 1692 roku w Gdańsku na wzór holenderski. Kursowała od Mlecznego Piotra (gospody na lewym brzegu Motławy, przy ujściu do Wisły) do Wisłoujścia. Przed jej uruchomieniem pasażerów i załogi statków przewozili rybacy, piloci i nadzorcy redy. Na Przeróbkę szkuta przepływała za pomocą wioseł lub żagla, dalej, na Łasze Bosmańskiej ( Kanał Kaszubski), ciągnął ją idący brzegiem koń. Dwie szkuty odpływały co godzinę z końcowych punktów trasy i mijały się w połowie drogi. W 1694 roku uruchomiono dodatkową szkutę, dowożącą ludzi z miasta do Mlecznego Piotra. Przejazd do Wisłoujścia kosztował 4 szelągi. Dopuszczalna liczba pasażerów wynosiła 25–30 osób. Miasto wydzierżawiało linię prywatnym przewoźnikom. Linia była czynna do drugiej połowy XIX wieku, później szkuty ustąpiły miejsca jednostkom parowym.
