FUNDACJA BARBARY RENNER (Renner-Barbara-Stift), zakład przeznaczony dla samotnych wdów po kupcach, powstały na mocy testamentu zm. w 1721 Barbary Szmidt z d. Renner (wdowy po gd. kupcu Dietrichu), pierwotnie zarządzany przez seniora rodziny Rennerów. Siedzibę, na przedłużeniu Am Olivaer Tor (ul. Dyrekcyjna), bezpośrednio przy ob. torach kolejowych i na terenie pętli autobusowej, za skrzyżowaniem z ob. ul. Gdyńskich Kosynierów (do 1945 noszącą nazwę Rennerstiftsgasse), wzniesiono 1722–24 na wzór patrycjuszowskich pałacyków podmiejskich. Budynek wystawiono w stylu barok., z mansardowym dachem, 2 boczne skrzydła obejmowały otwarty dziedziniec. Wejście zdobił klasycyzujący portal, nad oknami piętra umieszczono zegar z figurą wspiętego rumaka. Zakład oddano do użytku 1 X 1724. W 1723–1945 dysponował 30 miejscami opieki stacjonarnej dla kobiet powyżej 60. roku życia. Pensjonariuszkom przysługiwała zapomoga w gotówce (w 1809 – 8 florenów tygodniowo, 1903 – 6 marek miesięcznie) oraz zapomoga na zakup opału (w 1903 – 17,35 marki rocznie). Budynek f. zniszczony w marcu 1945, rozebrany po 1959. Do f. nawiązywała nazwa umocnień między q Bramą Oliwską a Szańcem Wapiennym: Stiftswinkel (Zaułek Fundacyjny), po rozbiórce szańca nazwę przeniesiono na nową ulicę (ob. ul. Robotnicza).
ASZ
