STEINHARDT JOHANN ERNST, lekarz
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN ERNST STEINHARDT (ok. 1669 Kołobrzeg – 11 IV 1737 Zamość), lekarz miejski. W czerwcu 1688 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Naukę kończył w 1690 dysputą pod kierunkiem Johanna Schultza. Od 1690 studiował medycynę na uniwersytecie we Frankfurcie nad Odrą, od 1694 doktor medycyny na podstawie Dissertatio inauguralis de atherapeusia morborum ... W Gdańsku od 1695 prywatny lekarz ogólny. W 1709 został jednym z trzech lekarzy miejskich, o co w obliczu panującej w mieście wielkiej epidemii dżumy (zob. epidemie nowożytne) zabiegał Israel Conradi.
30 I 1695 w kościele św. Trójcy ożenił się z Marią (pochowana 4 I 1734 tamże), córką Christiana Hoffmanna (zm. 1695). Ojciec chrzczonych w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) dzieci, córek: 1/ Johanny Eleonory (chrzest 16 V 1696 – pochowana tamże 24 VIII 1740); 2/ Constantii (chrzest 22 XII 1697); 3/ Concordii Margarethy (chrzest 22 V 1699 – pochowana 30 VIII 1715 w kościele św. Trójcy); 4/ Marii Constantii (chrzest 27 VII 1704), od ślubu 14 VI 1725 w kościele NMP żony Emanuela Henrichsdorfa (ur. 1697); 5/ Florentyny (chrzest 29 IV 1707); 6/ Florentyny Dorothei (chrzest 18 I 1714) oraz synów 7/ Johanna Thomasa (chrzest 20 II 1701); 8/ Carla Friedricha (chrzest 24 I 1702 – 21 VIII 1736, pochowany w kościele św. Trójcy), 25 II 1717 zapisanego do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego, od 5 II 1733 posiadającego kupieckie obywatelstwo Gdańska, sekretarza miasta, jako ucznia gimnazjalnego autora wierszy (m.in. z okazji objęcia przez Gabriela Bömelna i Johanna Gotffrieda Diesseldorfa po raz kolejny urzędów burmistrza w 1720), żonatego z Anną Eleonorą (chrzest 12 X 1717 – 19 XII 1784), córką angielskiego kupca i agenta królów polskich w Gdańsku Daniela Davissona (zm. 1750), która jako wdowa ponownie wyszła za mąż za lekarza Johanna Ernsta Kulmusa; 9/ Salomona Ernsta (chrzest 8 VI 1703), zapewne pomyłkowo pod imieniem Samuela zapisanego 8 X 1717 do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego, w 1723 studenta we Frankfurcie nad Odrą, od 1726 na podstawie Dissertatio inauguralis medica de epilepsia uterina doktora medycyny; 10/ Johanna Georga (chrzest 17 III 1706); 11/ Johanna Wilhelma (chrzest 24 VII 1709), 20 VII 1724 zapisanego do przedostatniej klasy gdańskiego Gimnazjum Akademickiego i 12/ Christana Ludwiga (chrzest 21 VI 1717).
M.in. w 1700 własnym wierszem dołączył do licznych utworów żałobnych żegnających doktora Ottona Dietricha Voegedinga, w 1705 do podobnych utworów po śmierci doktora Christiana Bucky. Po śmierci żony (1734) wyjechał do Zamościa, gdzie prowadził prywatną praktykę i gdzie rychło zmarł.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 533.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 253, 298, 301, 308.
Siek Bartłomiej, Dysertacje lekarzy gdańskich w zbiorach Biblioteki Gdańskiej – perspektywy badawcze, „Libri Gedanensis”, t. 34, 2017, s. 94.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 426.
