ZEIDLER KAMIL, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
KAMIL ZEIDLER (ur. 15 XII 1977 Gdańsk), prawnik, profesor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Syn Mirosława Zeidlera i Ryszardy z domu Kostrzewskiej. W 1992 absolwent Szkoły Podstawowej nr 11 w Gdyni, w 1996 ukończył III Liceum Ogólnokształcące w Sopocie. W latach 1996–2001 odbył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji UG.
Po studiach został zatrudniony na stanowisku asystenta w Zespołowej Katedrze Teorii Państwa i Prawa Wydziału Prawa i Administracji (WPiA) UG (później Katedra Teorii i Filozofii Państwa i Prawa). Od 2006 doktor nauk prawnych w zakresie prawa na podstawie rozprawy Prawna ochrona dziedzictwa kultury. Studium z teorii państwa i prawa (promotor doc. dr hab. Leszek Starosta, przewód na UG). Od 2012 doktor habilitowany na podstawie dorobku i rozprawy Restytucja dóbr kultury ze stanowiska filozofii prawa (Warszawa 2011). Od 2020 profesor (tytularny) nauk społecznych w dyscyplinie nauki prawne. Był stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2003, 2007) na pracę naukowo-badawczą w zakresie prawnej ochrony dziedzictwa kultury, a także stypendystą międzynarodowej organizacji rządowej UNIDROIT (International Institute for the Unification of Private Law) w Rzymie (2019).
Od 2011 dyrektor Centrum Studiów Azji Wschodniej UG, od 2020 kierownik Katedry Teorii i Filozofii Państwa i Prawa WPiA UG. W latach 2020–2023 kierownik niestacjonarnych studiów doktoranckich na WPiA UG, w 2021–2024 członek Kolegium Redakcyjnego Wydawnictwa UG. Jednocześnie w latach 2006–2016 wykładał w Akademii Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte w Gdyni, wykładowca Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury w Krakowie, od 2019 współpracuje z Wydziałem Prawa Uniwersytetu Kyushu w Fukuoce (Japonia), gdzie corocznie prowadzi wykłady z przedmiotu „Cultural Heritage Law”.
Specjalista w zakresie teorii i filozofii prawa, teorii argumentacji i retoryki prawniczej, estetyki prawa, prawa ochrony dziedzictwa kultury. Autor m.in. monografii Prawo ochrony dziedzictwa kultury (2007), Restytucja dóbr kultury ze stanowiska filozofii prawa (2011), Restitution of cultural property. Hard case, theory of argumentation, philosophy of law (2016); Zabytki. Prawo i praktyka (2017); Estetyka prawa (2018); Aesthetics of law (2020). Współautor m.in. Wykład prawa dla archeologów (2009, współautor Maciej Trzciński), Wykład prawa ochrony zabytków (2015, współautorka Katarzyna Zalasińska); Prawnik a sztuka retoryki i negocjacji (2016, współautorka Jolanta Jabłońska-Bonca, wyd. 2 – 2023); Perelman (2018, współautorka Barbara Tecław).
Członek kolegiów redakcyjnych i rad programowych czasopism: „International Journal for the Semiotics of Law – Revue internationale de Sémiotique juridique”, „Santander Art & Culture Law Review”, „Azja-Pacyfik. Społeczeństwo. Polityka. Gospodarka”, „Muzealnictwo”. Był założycielem oraz redaktorem naczelnym półrocznika „Gdańskie Studia Azji Wschodniej” (2012–2024). Członek Sekcji Polskiej Stowarzyszenia Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej IVR (Internationale Vereinigung für Rechts und Sozialphilosophie), Grupy Polskiej ILA (International Law Association), ISLL (Italian Society for Law and Literature), Polskiego Towarzystwa Retorycznego, Polskiego Komitetu Narodowego ICOMOS (International Council on Monuments and Sites) oraz ICOMOS-ICLAFI (International Scientific Committee on Legal, Administrative and Financial Issues), Polskiego Komitetu Narodowego ICOM (International Council of Museums), Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego. Od 2022 przewodniczący Sekcji Polskiej Stowarzyszenia Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej. Od 2022 członek Memling Research Center UG. W latach 2017–2021 był członkiem Rady ICCROM (Międzynarodowego Centrum Badań nad Ochroną i Konserwacją Dziedzictwa Kulturowego) w Rzymie.
W 2007, za prace z zakresu prawa ochrony dziedzictwa kultury otrzymał Nagrodę Miasta Gdańska dla Młodych Naukowców im. Jana Uphagena w kategorii nauk humanistycznych. W 2016 odznaczony Brązowym Medalem Zasłużony Kulturze „Gloria Artis”.
