BASZTA BROWARNA
< Poprzednie | Następne > |
BASZTA BROWARNA, wybudowana na planie prostokąta w połowie XIV wieku (po 1342) w południowym ciągu obronnego muru wysokiego (wewnętrznego). Nazwą nawiązuje do pierwotnego określenia położonej obok ul. Ogarnej (1336: platea braseatorum – Browarna). Początkowo prostokątny występ w murze wysokim, niewiele od niego wyższy, wysunięty trzema ścianami przed jego lico, od strony miasta otwarta i bez zadaszenia. W XV wieku podwyższona, zamknięta tylną ścianą i zadaszona. Po rozbudowie systemu obronnego miasta na Starym Przedmieściu utraciła znaczenie militarne. W połowie XVII wieku, po przebudowie według projektu Hansa Strakowskiego, obniżona i włączona (pod wspólnym dachem) do Dworu Miejskiego.
Podczas II wojny światowej praktycznie zniszczona, jedynie w dolnej partii zachowały się mury z XIV wieku. Odbudowana w latach 1965–1970 według projektu Zbigniewa Świerka i Józefa Chrzanowicza, wraz z przylegającym południowym budynkiem Dworu Miejskiego i zrekonstruowaną Basztą Schultza. Od 1970 w składzie zespołu Domu Harcerza. Od wschodu przytyka do niej zrekonstruowany mur wysoki.