BASZTA BIAŁA
| < Poprzednie | Następne > |
BASZTA BIAŁA, u zbiegu obecnych ulic Rzeźnickiej i Augustyńskiego, jedna z dwóch zachowanych baszt (obok ► Baszty pod Zrębem) ► Starego Przedmieścia. Wybudowana w latach 1460–1461 w ciągu murów siegających od ► Baszty Nowej po Basztę pod Zrębem, jako część nieistniejącej obecnie ► Bramy Nowej, chroniącej wjazd na Stare Przedmieście od południa. Niekiedy utożsamiana ze wzmankowaną w tej linii murów Basztą Pośrednią (Mittelturm). Ceglana, w formie ściętego walca, z prostą ścianą od północy, tynkowana i malowana na biało (stąd nazwa), nakryta dachem stożkowym.
Czterokondygnacyjna, wysokość 13 m, grubość murów przyziemia (od zewnętrznej strony) poniżej 2 m.
W początku XVII wieku, po wybudowaniu zachodniego i południowego ciągu ► fortyfikacji nowożytnych, przestała pełnić funkcje obronne, została przeznaczona na magazyn prochu. Po zajęciu Gdańska przez Prusy przeszła na własność Urzędu Fortyfikacji (Königl. Fortifikationsamt). W 1945 zniszczeniu uległ dach, część murów, wypalone zostało wnętrze. Odbudowana w 1948. W 1981 wykupiona od miasta na swoją siedzibę przez ► Klub Wysokogórski „Trójmiasto”. Wyremontowana na koszt klubu; w trakcie remontu odkryto na pierwszym piętrze XV-wieczną polichromię.
