DWORZEC W OLIWIE
| < Poprzednie | Następne > |
DWORZEC W OLIWIE (Oliva, 1926 Danzig Oliva, 1945 Gdańsk Oliwa), przy obecnym pl. Dworcowym 1 (Bahnhofsvorplatz), oddany do użytku 1 VII 1870 (uroczyste otwarcie 1 IX 1870) wraz z uruchomieniem kolejowego połączenia ze Szczecinem ( kolej). Według tego samego projektu budynki dworcowe zbudowano na stacjach Gdańsk-Wrzeszcz (nie zachował się), Sopot (nie zachował się), Gdynia-Chylonia, Reda, Wejherowo i Lębork. Na przełomie XIX–XX wieku dobudowano drugi tor, od 1910 dwa dalsze tory w kierunku Sopotu.
Przez stację przechodzą dwie dwutorowe linie kolejowe: dalekobieżna Gdańsk Główny – Szczecin i Gdynia – Tczew oraz od 1952 linia podmiejska Gdańsk Główny – Sopot, od 1957 do Wejherowa ( Szybka Kolej Miejska), linia dalekobieżna zelektryfikowana od 19 X 1969. Dwa zadaszone perony (zadaszenie peronu SKM w 1952), przejście tylko podziemne (tunel), łączące (od wschodu) ul. Droszyńskiego z pl. Dworcowym (od zachodu). Początkowo wybudowano tylko przejście podziemne od strony Oliwy, przebicia od strony wschodniej (obecnego Przymorza) dokonały w latach 1938/1939 Polskie Koleje Państwowe. W 1996 przebudowano perony i układ torów.
