DWORZEC W OLIWIE

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Dworzec w Oliwie według rysunku projektowego, 1870
Budynek dworca w Oliwie od strony ul. Poczty Gdańskiej, 2018
Dworzec w Oliwie, przejście pod torami od strony Oliwy, 2020
Perony dworca w Oliwie, 2021
Perony dworca w Oliwie, 2021
Wnetrze dworca w Oliwie po remoncie w 2019

DWORZEC W OLIWIE (Oliva, 1926 Danzig Oliva, 1945 Gdańsk Oliwa), przy obecnym pl. Dworcowym 1 (Bahnhofsvorplatz), oddany do użytku 1 VII 1870 (uroczyste otwarcie 1 IX 1870) wraz z uruchomieniem kolejowego połączenia ze Szczecinem ( kolej). Według tego samego projektu budynki dworcowe zbudowano na stacjach Gdańsk-Wrzeszcz (nie zachował się), Sopot (nie zachował się), Gdynia-Chylonia, Reda, Wejherowo i Lębork. Na przełomie XIX–XX wieku dobudowano drugi tor, od 1910 dwa dalsze tory w kierunku Sopotu.

Przez stację przechodzą dwie dwutorowe linie kolejowe: dalekobieżna Gdańsk Główny – Szczecin i Gdynia – Tczew oraz od 1952 linia podmiejska Gdańsk Główny – Sopot, od 1957 do Wejherowa ( Szybka Kolej Miejska), linia dalekobieżna zelektryfikowana od 19 X 1969. Dwa zadaszone perony (zadaszenie peronu SKM w 1952), przejście tylko podziemne (tunel), łączące (od wschodu) ul. Droszyńskiego z pl. Dworcowym (od zachodu). Początkowo wybudowano tylko przejście podziemne od strony Oliwy, przebicia od strony wschodniej (obecnego Przymorza) dokonały w latach 1938/1939 Polskie Koleje Państwowe. W 1996 przebudowano perony i układ torów. MrGl

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania