GUTE BALTASAR, burmistrz Starego Miasta Gdańska
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę GUTE BALTASAR na GUTE BALTASAR, burmistrz Starego Miasta Gdańska) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''BALTASAR GUTE''' (około 1400 Gdańsk – 1453/1454? Gdańsk), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] [[STARE MIASTO | Starego Miasta]] Gdańska. Był zapewne synem Hermana Gutego (około 1370 – po 1420), [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] i [[SĘDZIA | sędziego]] (1417–1418) oraz [[RADA MIEJSKA | rajcy]] (1419–1420?) Starego Miasta, a być może także bratem Davida, wzmiankowanego w 1437 | + | '''BALTASAR GUTE''' (około 1400 Gdańsk – 1453/1454? Gdańsk), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] [[STARE MIASTO | Starego Miasta]] Gdańska. Był zapewne synem Hermana Gutego (około 1370 – po 1420), [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] i [[SĘDZIA | sędziego]] (1417–1418) oraz [[RADA MIEJSKA | rajcy]] (1419–1420?) Starego Miasta, a być może także bratem Davida, wzmiankowanego w 1437. <br/><br/> |
| − | Od 1435 | + | Od 1435 zasiadał w Radzie Starego Miasta, w 1442 lub 1443 został trzecim (?) burmistrzem. Nie wiemy, czy w kolejnych dwóch latach piastował urząd, czy też – wzorem [[MŁODE MIASTO (Jungstadt) | Młodego Miasta]] – był urlopowany i sprawował jedynie obowiązki rajcy. W 1445 pełnił funkcję drugiego burmistrza, a w 1451 – pierwszego. Po wyborze w 1450 Ludwika von Erlichshausena na wielkiego mistrza nasiliły się starania zakonu krzyżackiego zmierzające do likwidacji Związku Pruskiego. Jednym z elementów tej polityki były próby zmuszenia małych miast do opuszczenia konfederacji. Jako burmistrz Gute zajmował stanowisko jednoznacznie prozwiązkowe. Wraz z rajcą Paulem Blasholtzem uczestniczył w zjeździe stanów pruskich w Elblągu w październiku 1451, podczas którego małe miasta potwierdziły chęć pozostania w Związku Pruskim. {{author: PS}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 18:06, 21 wrz 2022
BALTASAR GUTE (około 1400 Gdańsk – 1453/1454? Gdańsk), burmistrz Starego Miasta Gdańska. Był zapewne synem Hermana Gutego (około 1370 – po 1420), ławnika i sędziego (1417–1418) oraz rajcy (1419–1420?) Starego Miasta, a być może także bratem Davida, wzmiankowanego w 1437.
Od 1435 zasiadał w Radzie Starego Miasta, w 1442 lub 1443 został trzecim (?) burmistrzem. Nie wiemy, czy w kolejnych dwóch latach piastował urząd, czy też – wzorem Młodego Miasta – był urlopowany i sprawował jedynie obowiązki rajcy. W 1445 pełnił funkcję drugiego burmistrza, a w 1451 – pierwszego. Po wyborze w 1450 Ludwika von Erlichshausena na wielkiego mistrza nasiliły się starania zakonu krzyżackiego zmierzające do likwidacji Związku Pruskiego. Jednym z elementów tej polityki były próby zmuszenia małych miast do opuszczenia konfederacji. Jako burmistrz Gute zajmował stanowisko jednoznacznie prozwiązkowe. Wraz z rajcą Paulem Blasholtzem uczestniczył w zjeździe stanów pruskich w Elblągu w październiku 1451, podczas którego małe miasta potwierdziły chęć pozostania w Związku Pruskim.
